Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Jacek Pruszyński (sprawozdawca), Protokolant Anna Błażejczyk, , po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 października 2018 r. sygn. akt I SA/Łd 437/18 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 18 kwietnia 2018 r. nr 1001-IEW1.4120.16.2017.11.U11.JSz UNP: 1001-18-043340 w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
Wyrokiem z 24 października 2018 r., sygn. akt I SA/Łd 437/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę A. K. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z 18 kwietnia 2018 r., nr 1001-IEW1.4120.16.2017.11.U11.JSz UNP: 1001-18-043340 w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności jako prezesa zarządu za zaległości podatkowe spółki z o.o. z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2012 r. wraz z odsetkami za zwłokę. Wyrok (podobnie, jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia) jest dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl.
2. Skarga kasacyjna.
Skargę kasacyjną od wyroku sądu pierwszej instancji złożył skarżący. Działający w jego imieniu pełnomocnik zaskarżył wyrok w całości.
Wyrokowi temu zarzucono:
A. na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) naruszenie przepisów postępowania, tj.:
1. naruszenie art. 151 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. poprzez oddalenie skargi przez sąd pierwszej instancji w sytuacji, gdy rozstrzygnięcia organów podatkowych obu instancji obarczone są rażącymi naruszeniami procedury przejawiającymi się w naruszeniu art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 180 § 1, art. 187 § 1, art. 192, art. 210 § 1 pkt 6 i § 4, art. 240 § 1 pkt 4 oraz art. 247 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm., dalej: o.p.):
a) poprzez nieuwzględnienie istotnych okoliczności sprawy i brak wyczerpującego wyjaśnienia kwestii prawnych związanych z tymi okolicznościami, jak również niewyczerpujące zbadanie sprawy pod kątem zaistnienia pozytywnych przesłanek z art. 116 § 1 o.p.,
b) poprzez niewywiązanie się przez organ I instancji z obowiązku zapewnienia skarżącemu ustawowo gwarantowanej możliwości wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego, przez co skarżący nie z własnej winy nie brał udziału w postępowaniu,
c) poprzez naruszenie przez organ I instancji art. 156 § 2 i 3 o.p. na skutek niewywiązania się z ustawowego obowiązku pouczenia skarżącego o możliwości złożenia zastrzeżenia o woli stawienia się przed organem właściwym do rozpatrzenia sprawy,
d) poprzez podjęcie przez organ odwoławczy rozstrzygnięcia bez podstawy prawnej - w postaci utrzymania decyzji w mocy w oparciu o nieznane ustawie Ordynacja podatkowa kryterium "wpływu na wynik sprawy",
2. naruszenie art. 141 § 4 poprzez zaniechanie przez sąd pierwszej instancji:
a) ustosunkowania się do zarzutu skargi, iż organ odwoławczy nie może rozstrzygać sprawy stosując nieznane procedurze podatkowej kryterium "wpływu na wynik sprawy",
b) wskazania, który stan faktyczny przyjął za podstawę rozstrzygnięcia - w zakresie uchybień popełnionych przez organ I instancji,
c) ustosunkowania się do zarzutu skargi, iż rozstrzygnięcie decyzji (jako odrębny jej element w myśl art. 210 § 1 pkt 5 o.p.) nie może być rekonstruowane i modyfikowane na niekorzyść skarżącego w oparciu o pozostałe elementy decyzji w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy.