Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia WSA (del.) Jacek Pruszyński, po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. S.A. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 stycznia 2021 r. sygn. akt I SA/Wr 507/20 w sprawie ze skargi R. S.A. z siedzibą w L. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 6 lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązań podatkowych 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od R. S.A. z siedzibą w L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 27 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 507/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżone przez R. S.A. z siedzibą w L. (dalej: spółka) postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (DIAS) we Wrocławiu z dnia 6 lipca 2020 r. w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązań podatkowych.
Skargę kasacyjną wywiodła spółka. Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła naruszenie przepisów prawa procesowego, mające istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:
1. art. 153 w zw. z art. 170 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej P.p.s.a.) poprzez uznanie przez WSA we Wrocławiu, że jest związany zawartą w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 12 czerwca 2019 r. (sygn. akt. I SA/Wr 1243/18, dalej: wyrok wymiarowy), oceną prawną, w przedmiocie braku przedawnienia zobowiązania podatkowego spółki, podczas gdy WSA nie jest, w opinii spółki, związany oceną prawną dokonaną w ww. wyroku wymiarowym, bowiem:
1) WSA wydając wyrok wymiarowy rozpoznawał inne zarzuty niż podniesione w niniejszej sprawie, w szczególności WSA odnosił się do zarzutu spółki dotyczącego:
a) doręczenia decyzji już po upływie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego,
b) rozpoczęcia zawieszonego biegu terminu przedawnienia wraz z doręczeniem organowi odpisu wyroku NSA oraz
c) okoliczności, iż postępowanie karnoskarbowe zostało wszczęte na 3 dni przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego i fakt, iż wszczęcie tego postępowania nastąpiło "w ostatnim momencie" uznał za niewystarczające dla przyjęcia, że wszczęcie postępowania karnoskarbowego miało charakter pozorny - podczas gdy
d) w niniejszej sprawie spółka podnosiła zarzuty, które w ogóle nie były przedmiotem badania WSA w wyroku wymiarowym, tj.:
- okoliczności czy w sprawie doszło już do przedawnienia karalności czynu, którego dotyczy wszczęte w sprawie postępowania karnoskarbowe - przedmiotem zarzutu spółki było bowiem stanowisko DIAS jakoby organ nie miał możliwości zbadania w toku postępowania karnoskarbowego długości okresu przedawnienia karalności - czy jest to 5 czy 10 lat,
- pozorności prowadzonego postępowania, które do momentu wydania postanowienia DIAS było "prowadzone" przez dalsze 1,5 roku i w tym okresie nie podjęto żadnych dalszych czynności, ergo nawet gdyby przyjąć, iż WSA jest związany oceną prawną poczynioną w wyroku wymiarowym to ocena ta obejmuje okoliczności nieistotne w niniejszej sprawie, a nadto
2) w sprawie miała miejsce istotna zmiana okoliczności faktycznych wyłączająca związanie WSA wyrokiem wymiarowym, bowiem:
a) WSA wyrokował po 2,5 roku od wszczęcia postępowania karnoskarbowego i po 1,5 roku od wydania wyroku wymiarowego, przy czym przez cały ten okres organ nie podjął żadnej czynności w toku postępowania karnoskarbowego, która mogłaby świadczyć o jego faktycznym prowadzeniu i dążeniu organu do ujawnienia sprawców czynu zabronionego,
b) organ do tego stopnia nie podejmował żadnych czynności w toku postępowania karnoskarbowego, że najpóźniej z dniem 31 grudnia 2020 r. doszło do przedawnienia karalności przestępstwa karnoskarbowego, które było objęte przedmiotowym postępowaniem karnoskarbowym, w związku z czym organ, nawet gdyby chciał obecnie podejmować jakiekolwiek działania w toku postępowania karnoskarbowego, nie ma już ku temu podstaw, ergo dalsze "prowadzenie postępowania", mimo iż powinno zostać umorzone, świadczy o jego niewątpliwej pozorności;