Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Paweł Borszowski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Jacek Pruszyński, po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi o wznowienie postępowania sądowego R. S. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 października 2020 r. sygn. akt II FSK 1190/19 w sprawie ze skargi R.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 28 sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku od nieruchomości za 2013 r. oddala skargę o wznowienie.
Wyrokiem z 6 października 2020 r., sygn. akt II FSK 1190/19, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną R. S., zwanego dalej "Skarżącym", od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 10 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Ke 419/18, w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 28 sierpnia 2018 r., w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 października 2020 r. podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji, jak również organów podatkowych, że sporny budynek nr [...], o powierzchni 421,65m2, należało zakwalifikować do budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 716 ze zm.), zwana dalej "u.p.o.l.", w konsekwencji czego zastosowanie miała najwyższa stawka podatkowa w podatku od nieruchomości, przewidziana w art. 5 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l.
Skarżący działając przez pełnomocnika - radcę prawnego - wniósł skargę o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego zakończonego wyrokiem NSA z dnia 6 października 2020 r., sygn. akt II FSK 1190/19, wnosząc o jego zmianę poprzez uchylenie w całości wyroku WSA w Kielcach z dnia 10 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Ke 419/18 i przekazanie sprawy temu sądowi do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Jako podstawę wznowienia Skarżący wskazał art. 272 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), zwana dalej "p.p.s.a.", powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 lutego 2021 r., sygn. akt SK 39/19 (Dz. U. z 2021 r. poz. 401), i akcentując jego wejście w życie z dniem 3 marca 2021 r. W wyroku tym Trybunał orzekł, że: "Art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1170) rozumiany w ten sposób, że o związaniu gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej decyduje wyłącznie posiadanie gruntu, budynku lub budowli przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.".
Skarżący zwrócił też uwagę, że skarga o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego została złożona z zachowaniem trzymiesięcznego terminu liczonego od dnia wejścia w życie ww. wyroku TK, tj. stosownie do art. 277 p.p.s.a.
W dalszej kolejności pełnomocnik Skarżącego przywołał, na podstawie art. 57 w zw. z art. 276 p.p.s.a., podstawy kasacyjne wskazane w skardze kasacyjnej wywiedzionej od wyroku WSA w Kielcach, tj. naruszenie: