Skarga kasacyjna na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania zabezpieczającego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Adam Nita, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.T.M. sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Kr 1331/17 w sprawie ze skargi P. T. M. sp. z o.o. z siedzibą w K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 26 października 2017 r. nr [...],[...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania zabezpieczającego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od P.T.M. sp. z o.o. z siedzibą w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabezpieczenie zobowiązań podatkowych
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z dnia 22 marca 2018 r., sygn. akt I SA/Kr 1331/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi P.T.M. sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej: skarżąca) na postanowienia Dyrektora Izby Administracyjnej w Krakowie (dalej: Dyrektor IAS) z dnia 26 października 2017 r. w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zarzuty na prowadzone postępowanie zabezpieczające.

Skargę kasacyjną wywiodła skarżąca. Na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.: dalej: P.p.s.a.) zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1) art. 151 i 145 § 1 pkt 1 c) P.p.s.a. w zw. z art. art. 155a § 1 i art. 156 § 1 pkt 3 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2016 r., poz. 599 ze zm.: dalej: u.p.e.a.) w zw. z art. 145 § 2 i art. 212 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm., dalej: O.p.) polegające na bezzasadnym oddaleniu skarg, w sytuacji gdy w zaskarżonych postanowieniach organy uznały za nieuzasadnione zgłoszone przez skarżącego zarzuty w przedmiocie braku istnienia obowiązku zapłaty wskazanego w zarządzeniu zabezpieczenia, podczas gdy wskutek braku doręczenia decyzji o zabezpieczeniu, stanowiącej podstawę prawną obowiązku zapłaty objętego zarządzeniem zabezpieczenia, jak również dalszych decyzji i postanowień w tym przedmiocie, w tym wydanych w toku postępowania zabezpieczającego, poprzez doręczenie tych rozstrzygnięć zobowiązanemu bezpośrednio z pominięciem ustanowionego w postępowaniu głównym pełnomocnika, nie weszły one do obrotu prawnego, przez co nie powstał obowiązek zapłaty objęty zarządzeniem zabezpieczeniu, zatem zgłoszenie przez zobowiązanego takich zarzutów nie mogło zostać uznane przez organ za nieuzasadnione;

2) art. 151 i 145 § 1 pkt 1 c) P.p.s.a. w zw. z art. 155b § 1 pkt 1 u.p.e.a. w zw. z art. 145 § 2 ustawy O.p., polegające na bezzasadnym oddaleniu skarg, pomimo że wydane w niniejszych sprawach zarządzenia o zabezpieczeniu nie weszły do obrotu prawnego, gdyż zostały doręczone wadliwie, tj. bezpośrednio stronie z pominięciem ustanowionego w sprawie pełnomocnika.

Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji oraz o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną Dyrektor IAS wniósł o jej oddalenie oraz o zasądzenie, od skarżącej na rzecz organu, kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

Ze względu na sposób sformułowania zarzutów zawartych we wniesionej skardze kasacyjnej, jak również ich uzasadnienie celowe jest przypomnienie, że skarga kasacyjna powinna być sporządzona zgodnie z wymogami określonymi w art. 174 i art. 176 P.p.s.a. Dlatego wprowadzony został obowiązek sporządzania skargi kasacyjnej przez osoby mające odpowiednie przygotowanie zawodowe. Prawidłowe sformułowanie podstaw kasacyjnych i ich należyte uzasadnienie ma kluczowe znaczenie dla wyniku sprawy, ponieważ Naczelny Sąd Administracyjny, mocą art. 183 § 1 P.p.s.a., jest związany granicami skargi kasacyjnej, czyli wnioskami skargi kasacyjnej i jej podstawami. Sąd kasacyjny nie może zastępować strony i uzupełniać przytoczonych podstaw kasacyjnych oraz badać, czy sąd administracyjny pierwszej instancji nie naruszył innych przepisów. Naczelny Sąd Administracyjny nie może również modyfikować zgłoszonych zarzutów kasacyjnych i ich uzasadnienia pod kątem okoliczności danej sprawy. Musi bazować na zarzutach i ich uzasadnieniu sformułowanym przez wnoszącego skargę kasacyjną.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabezpieczenie zobowiązań podatkowych
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej