1) Związanie, o którym mowa w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.), traci moc w przypadku zmiany istotnych ustaleń faktycznych, będących podstawą wyrokowania.
2) Brak w majątku osoby prawnej dzielonej przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości nie wyklucza następstwa prawnego, o którym mowa w art. 93c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), w odniesieniu do związanych z tym przedmiotem zobowiązań podatkowych. Następstwo to dotyczy zarówno odpowiedzialności za zaległość podatkową, jak też prawa do zwrotu nadpłaty.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia WSA (del.) Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2021 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Burmistrza Miasta P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 25 stycznia 2021 r. sygn. akt I SAB/Gl 33/20 w sprawie ze skargi S[...] S.A. z siedzibą w B. na bezczynność Burmistrza Miasta P. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012 i 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Burmistrza Miasta P. na rzecz S.[...] S.A. z siedzibą w B. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
Wyrokiem z 25 stycznia 2021 r., I SAB/Gl 33/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi S. S.A. z siedzibą w B. (dalej jako: "Spółka") na bezczynność Burmistrza Miasta P. (dalej jako: "Burmistrz") w przedmiocie zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 r. i 2014 r. wraz z oprocentowaniem stwierdził, że Burmistrz dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, zobowiązał Burmistrza do zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 r. i 2014 r. w terminie 30 dni od otrzymania prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi, zasądził od Burmistrza na rzecz strony skarżącej kwotę 1.000 zł tytułem sumy pieniężnej, w pozostałym zakresie oddalił skargę, a także orzekł o kosztach postępowania sądowego.
W uzasadnieniu wyroku sąd zrelacjonował na wstępie przebieg postępowania, wskazując, że decyzjami z 21 kwietnia 2017 r. oraz z 10 maja 2017 r. Burmistrz Miasta P.określił K. S.A. z siedzibą w K. (dalej jako: "K.") wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r. i 2014 r. Decyzjami z 17 października 2017 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach uchyliło decyzje organu pierwszej instancji i określiło Spółce, jako następcy prawnemu K., wysokość zobowiązań w podatku od nieruchomości za 2012 r. i 2014 r. w niższych wysokościach, niż wynikające z decyzji pierwszoinstancyjnych. W dniu 30 stycznia 2018 r. Burmistrz wydał decyzje, którymi umorzył postępowanie w sprawie zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 r. i za 2014 r., ze względu na brak następstwa prawnego Spółki względem K. w zakresie nadpłat w tym podatku. Decyzje te zostały utrzymane w mocy decyzjami SKO w Katowicach z 1 czerwca 2018 r. Organ odwoławczy stwierdził jednak, że Spółka jest następcą prawnym K. w pełnym zakresie w postępowaniach dotyczących zobowiązań i nadpłat w podatku od nieruchomości, za okres przed podziałem K., natomiast bezprzedmiotowość postępowania prowadzonego przez Burmistrza wynika z braku wniosku Spółki o zwrot nadpłaty. W związku z powyższym Spółka zwróciła się do organu pierwszej instancji z wnioskiem o zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2012 i 2014. Pismem z 19 lipca 2018 r. Burmistrz odmówił zwrotu nadpłaty, wskazując na brak następstwa prawnego Spółki. Spółka wniosła w tej sprawie ponaglenie do SKO w Katowicach. Postanowieniem z 22 października 2018 r. SKO uznało to ponaglenie za nieuzasadnione, bowiem zarówno zwrot nadpłaty, jak i jej zaliczenie na poczet zaległości podatkowych, jest czynnością materialno-techniczną, dlatego na niedokonanie zwrotu nadpłaty nie przysługuje ponaglenie. Następnie Spółka wniosła skargę do WSA w Gliwicach na bezczynność Burmistrza w przedmiocie zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 r. i 2014 r. Wyrokiem z 13 stycznia 2020 r., I SAB/Gl 12/18, sąd stwierdził, że Burmistrz dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, zobowiązał Burmistrza do zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 i 2014 rok w terminie 30 dni od otrzymania prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi, w pozostałym zakresie skargę oddalił oraz zasądził od Burmistrza na rzecz Spółki zwrot kosztów postępowania. Wyrok ten został w całości uchylony wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 1 września 2020 r., II FSK 981/20. NSA uznał, że w żadnym razie o tym, że nadpłata jest należna Spółce nie rozstrzygają ani decyzje SKO w Katowicach z 17 października 2017 r., ani decyzje SKO z 1 czerwca 2018 r. Pierwsze z tych decyzji określają wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r. i 2014 r. na rzecz K. S.A. w niższej wysokości niż określił je organ pierwszej instancji. Drugie z nich nie kreują żadnych praw i obowiązków - kończą postępowanie w przedmiocie zwrotu należnej K. S.A. nadpłaty na rzecz Spółki bez merytorycznego rozstrzygnięcia w tym przedmiocie ze względów formalnych. NSA zalecił sądowi pierwszej instancji przeprowadzenie analizy czynności podejmowanych przez Burmistrza i dokonanie oceny, czy działania te świadczą o tym, że organ pozostaje w bezczynności.