Skarga kasacyjna na decyzję SKO w Kaliszu w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku od nieruchomości za 2016 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Adam Nita, po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A.H. i M.H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 lipca 2020 r. sygn. akt I SA/Po 915/19 w sprawie ze skargi A.H. i M.H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z dnia 10 września 2019 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku od nieruchomości za 2016 r. 1) umarza postępowanie kasacyjne w zakresie punktu 1 zaskarżonego wyroku, 2) oddala skargę kasacyjną w zakresie punktu 2 zaskarżonego wyroku, 3) zwraca uiszczony wpis w kwocie 100 (słownie: sto) złotych z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.

Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Koszty postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym wyrokiem z 17 lipca 2020 r., I SA/Po 915/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu na skutek skargi A.H. i M.H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z 10 września 2019 r. w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku od nieruchomości za 2016 r., stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji.

W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku skarżący zarzucili na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. naruszenie przepisów postępowania mających wpływ na wynik sprawy, tj.:

1) art. 3 § 1 i 2 pkt 1, art. 133 § 1, art. 145 § 2, art. 141 § 4 oraz 151 p.p.s.a. oraz art. 68 § 1 i § 2 pkt 2 o.p., poprzez brak umorzenia postępowania, podczas gdy w przedmiotowej sprawie doszło do przedawnienia prawa do wymiaru podatkowego w podatku od nieruchomości.

2) art. 141 § 4 oraz art. 200 oraz art. 205 § 1 i 2 p.p.s.a. w zw. z § 2 pkt 5 i § 14 ust. 1 pkt 1 lit. a i c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tj. z dnia 3 stycznia 2018 r. Dz.U. z 2018 r. poz. 265, ze zm., dalej: Rozporządzenie) oraz art. 245 § 1 pkt 1 o.p., poprzez brak wskazania w uzasadnieniu wyroku na jakiej podstawie sąd określił wynagrodzenie dla strony wygrywającej proces oraz ograniczenie się wyłącznie do wskazania przepisów prawnych w tym zakresie, a ponadto zasądzenia kosztów procesu według stawek dla "pozostałych spraw", podczas gdy sąd powinien był wyjaśnić na jakiej podstawie dokonał zasądzenia kosztów zastępstwa procesowego wraz z wyjaśnieniem dlaczego zastosował konkretne przepisy ww. rozporządzenia, a ponadto powinien był zasądzić koszty zastępstwa procesowego "jak w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna" albowiem przedmiotem sprawy była należność pieniężna - zobowiązanie podatkowe.

Skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonego wyroku oraz decyzji, względnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia, a także o zasądzenie od strony przeciwnej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Pismami z 8 grudnia 2021 r. i 24 stycznia 2022 r. strona wniosła o wycofanie skargi kasacyjnej w zakresie punktu 1 zaskarżonego wyroku.

Zarządzeniem z 11 stycznia 2022 r. Przewodniczący Wydziału III Izby Finansowej działając na podstawie art. 15zzs4 ust. 3 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1842 ze zm.), wobec częściowego cofnięcia skargi kasacyjnej, a także z uwagi na konieczność rozpatrzenia sprawy bez zbędnej zwłoki po długim okresie oczekiwania spowodowanym ograniczeniami związanymi z sytuacją pandemiczną oraz brak możliwości technicznych przeprowadzenia w krótkim terminie rozprawy na odległość z jednoczesnym bezpośrednim przekazem obrazu i dźwięku, skierował sprawę na posiedzenie niejawne. Strony zostały o tym powiadomione oraz jednocześnie pouczone o możliwości uzupełnienia argumentacji podniesionej w skardze kasacyjnej i odpowiedzi na nią w odrębnym piśmie procesowym. Żadna ze stron z tej możliwości nie skorzystała, a nadto nie sprzeciwiono się skierowaniu rozpoznania sprawy na posiedzenie niejawne.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6115 Podatki od nieruchomości
Inne orzeczenia z hasłem:
Koszty postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze