Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Protokolant Natalia Zawadka, po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Po 350/18 w sprawie ze skargi F. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 14 lutego 2018 r., nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu na rzecz F. Pr. kwotę 710 (słownie: siedemset dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Po 350/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę F.P. (dalej: skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO) w Poznaniu w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe P. N. sp. z o.o. (dalej: spółka).
Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:
Decyzją z dnia 7 września 2017 r. Burmistrz Miasta i Gminy S. (dalej: Burmistrz) orzekł o odpowiedzialności podatkowej skarżącego za zaległości podatkowe spółki w podatku od nieruchomości z tytułu części raty IX oraz rat X-XII za rok 2012 i rat I - VIII za rok 2013 oraz odsetki za zwłokę od tych zaległości. Organ pierwszej instancji podniósł, że ww. zobowiązania zostały wykazane przez spółkę w deklaracjach. W roku 2012 spółka zaprzestała uiszczania rat podatku. Rata za wrzesień nie została zapłacona w całości, a na poczet kolejnych nie dokonano już żadnych wpłat. W związku ze zbiegiem egzekucji administracyjnej z sądową postanowieniem z 25 czerwca 2014 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w K. umorzył prowadzenie postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W ocenie Burmistrza w sprawie wystąpiły przesłanki z art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.; dalej: O.p.)
W ramach postępowania przed organem pierwszej instancji skarżący poinformował, że od 19 sierpnia 2013 r. nie jest członkiem zarządu spółki oraz że w dniu 7 sierpnia 2015 r. został złożony wniosek o ogłoszenie upadłości spółki. Wskazał, że wcześniej nie było podstaw do ogłaszania upadłości, gdyż trwały rozmowy z B.G.K. (BGK) jedynym i zasadniczym wierzycielem, w tym hipotecznym, Spółki.
Decyzją z dnia 14 lutego 2018 r. SKO utrzymało w mocy ww. decyzję Burmistrza. Organ odwoławczy zgodził się ze stanowiskiem organu pierwszej instancji, że nie budzi wątpliwości wystąpienie pozytywnych przesłanek odpowiedzialności skarżącego, jako prezesa zarządu za przedmiotowe zaległości podatkowe spółki. Podzielił też stanowisko tego organu, iż skarżący nie wykazał przesłanek uwalniających go od tej odpowiedzialności. Zdaniem SKO okoliczność, że spółka istniała jeszcze prawie dwa lata po ustąpieniu skarżącego z funkcji prezesa wcale nie świadczy o tym, że była wypłacalna. Dowodem jej złej kondycji jest fakt, że kiedy w sierpniu 2015 r., zdecydowano się na wniosek o ogłoszenie upadłości, nie było już środków na przeprowadzenie postępowania upadłościowego i Sąd musiał wniosek oddalić. W czerwcu 2014 r. umorzono prowadzone w stosunku do podatnika postępowanie egzekucyjne wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Organ stwierdził, że obowiązek wykazania, iż we właściwym czasie zgłoszono wniosek o upadłość, albo że niezłożenie takiego wniosku nastąpiło bez winy członka zarządu spółki, spoczywa na tym ostatnim. Za niezasadne organ odwoławczy uznał wnioski dowodowe złożone przez skarżącego.