Skarga kasacyjna na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 5 października 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 2124/19 w sprawie ze skargi P. A. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lipca 2019 r., nr 1401-IEW4.4123.47.2019.4/AD w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz P. A. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2020 r. o sygn. akt III SA/Wa 2124/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA") w sprawie ze skargi P. A. (dalej: "Skarżący"), uchylił postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: "Dyrektor") z dnia 11 lipca 2019 r., wydane w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminowi do wniesienia odwołania oraz odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji, orzekającej o solidarnej odpowiedzialności członka zarządu wraz ze Spółką za zaległości podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2013 r. i 2014 r. Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).

Skargę kasacyjną od wyroku WSA do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Dyrektor, który zaskarżył ten wyrok w całości. Wniósł o uchylenie wyroku w całości oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia WSA. Wniósł o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych. Na podstawie art. 176 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") Dyrektor zrzekł się przeprowadzenia rozprawy.

Na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a., Dyrektor zarzucił Sądowi pierwszej instancji naruszenie przepisów postępowania, tj.:

- art. 145 § 1 pkt 1 lit. c w związku z art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 187, art. 191, art. 210 § 4 w związku z art. 148 § 1 oraz w związku z art. 228 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm., dalej: "o.p."), mające zdaniem Dyrektora istotny wpływ na wynik sprawy, poprzez uchylenie przez WSA postanowienia Dyrektora i błędne uznanie, że organy podatkowe naruszyły przepisy postępowania i nie uwzględniły ustaleń, co do właściwego adresu zamieszkania, pod którym należało Skarżącemu doręczyć decyzję w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej Skarżącego, rozpoczęcia biegu terminu na wniesienie odwołania i uchybienia temu terminowi, w sytuacji, gdy w istocie do takich naruszeń nie doszło. W ocenie Dyrektora, takie uchybienie WSA mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, z uwagi na to, że cały zebrany i prawidłowo oceniony materiał dowodowy potwierdzał prawidłowość rozstrzygnięcia organów podatkowych, a uchybienia proceduralne zdaniem Dyrektora, nie miały istotnego wpływu na wynik sprawy.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną Skarżący wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie od Dyrektora na rzecz Skarżącego kosztów postępowania według norm przypisanych. Skarżący wniósł o rozpoznanie skargi kasacyjnej na rozprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 174 p.p.s.a., skargę kasacyjną można oprzeć na: naruszeniu prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie (pkt 1) albo naruszeniu przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy (pkt 2). Dopełnienie wymogu wskazania podstaw skargi kasacyjnej, zakreślonych w powołanym przepisie art. 174 p.p.s.a. jest konieczne, ponieważ wyznacza granice skargi kasacyjnej, którymi jest związany Naczelny Sąd Administracyjny (art. 183 § 1 p.p.s.a.). Wyjątkiem są tu jedynie przesłanki nieważności postępowania, które Sąd bierze pod rozwagę z urzędu. Przed przystąpieniem do oceny zarzutów skargi kasacyjnej zbadano, czy nie zaistniała którakolwiek z przesłanek nieważności określonych w art. 183 § 2 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że w przedmiotowej sprawie nie wystąpiła żadna z przyczyn nieważności, wskazywana w przywoływanym unormowaniu.

Strona 1/2