Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA (del.) Adam Nita (sprawozdawca), Protokolant Karolina Niemiec, , po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej G.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 czerwca 2018 r. sygn. akt I SA/Gd 26/18 w sprawie ze skargi G.M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 22 listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od G.M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z 12 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 26/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (zwany dalej Sądem I instancji) oddalił skargę G.M. (w dalszej części uzasadnienia określanej mianem Prezes zarządu, Strony lub Skarżącej) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (zwanego dalej Organem odwoławczym lub Organem II instancji) z 22 listopada 2017 r., nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki.
Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco. W okresie od 21 stycznia 2011 r. do 17 lutego 2014 r. Skarżąca była jedynym członkiem zarządu (Prezesem) spółki V. Sp. z o.o. z siedzibą w G. (podmiot ten w dalszej części tego uzasadnienia będzie określany mianem Spółki lub Podatnika). Z kolei, decyzją z 25 kwietnia 2016 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w G. (zwany dalej Dyrektorem UKS) określił Spółce kwotę podatku od towarów i usług do zapłaty za miesiące od kwietnia do grudnia 2013 r. z tytułu wystawienia faktur VAT. Stało się to na podstawie art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług. Orzeczenie to zostało doręczone Podatnikowi w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej z dniem 13 maja 2016 r. i nie zaskarżono go w formie odwołania. Zobowiązania wynikające ze wspomnianej decyzji wymiarowej nie zostały jednak przez Spółkę uregulowane. W tej sytuacji, 17 lipca 2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. (zwany dalej Naczelnikiem Urzędu Skarbowego lub Organem I instancji) wszczął postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej.
Podczas tej procedury stwierdzono bezskuteczność egzekucji skierowanej do majątku Podatnika. W tym zakresie Organ I instancji powołał się na informację Prezydenta Miasta G., zgodnie z którą z dniem 25 lipca 2016 r., tj. w dacie uprawomocnienia się wpisu o wykreśleniu, Spółka została wykreślona z Krajowego Rejestru Sądowego bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego oraz, że nie ustalono, aby po zlikwidowanym podmiocie pozostał jakikolwiek majątek ruchomy, nieruchomy czy prawa, do których ma zastosowanie art. 44 Kodeksu cywilnego. Prezydent Miasta G. wskazał też, że z posiadanych przez niego informacji nie wynika iż Podatnik posiada mienie, w stosunku do którego wspomniany organ miałby przeprowadzić postępowanie administracyjne. Jednocześnie stwierdził on nieodpłatne nabycie mienia Spółki, z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa. Z kolei Organ I instancji, opierając się na danych zawartych w Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców ustalił, że Podatnik nie posiada pojazdów, a także nie widnieje w elektronicznym rejestrze ksiąg wieczystych.
Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził również zaistnienie prawnej podstawy do wystąpienia z wnioskiem o ogłoszenie upadłości Spółki. W tym zakresie powołał się on na art. 11 ust. 1 oraz 21 ust. 1 Prawa upadłościowego i naprawczego oraz wyznaczył datę złożenia tego rodzaju pisma procesowego najpóźniej na 10 lipca 2013 r. Jak wskazał wspomniany podmiot, pierwszą zaległością Podatnika w podatku od towarów i usług była jego powinność podatkowa za kwiecień 2013 r., której termin płatności upłynął 27 maja 2013 r. Natomiast drugim zobowiązaniem niespełnionym przez Spółkę w terminie była zaległość tego podmiotu w podatku od towarów i usług za maj 2013 r. Termin spełnienia tej powinności pieniężnej upłynął 25 czerwca 2013 r. Tym samym, w ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego, Podatnik stał się niewypłacalny 26 czerwca 2013 r. Jednocześnie, Organ I instancji wyartykułował, że nie wystąpiono o ogłoszenie upadłości - w tym zakresie powołano się na pismo Sądu Rejonowego w G. z 3 marca 2017 r., z którego wynika, że nie wpłynął wniosek o upadłość Spółki.