Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 966/17 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla w całości decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 stycznia 2017 r. nr [...] 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz A. S. kwotę 850 (słownie: osiemset pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 20 lutego 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 966/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, oddalił skargę A. S. (dalej: Skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (dalej: Dyrektor) z 4 stycznia 2017 r. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych.
Przedstawiając stan sprawy WSA w Warszawie podał, że Skarżąca złożyła wniosek o umorzenie zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, wynikającej ze złożonego zeznania podatkowego PIT-38 za 2011 rok. W uzasadnieniu wskazała na trudną sytuacją materialną oraz życiową. Wyjaśniła, że powstałe zobowiązanie podatkowe wynikało ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, w którym była zameldowana od 5 września 2005 r. do 17 czerwca 2011 r. jako główny lokator. Argumentowała, że nie miała wiedzy o konieczności złożenia w organie zeznania PIT-38 oraz dodatkowo - oświadczenia o skorzystaniu z ulgi meldunkowej. Środki ze sprzedaży lokalu przeznaczyła na remont innego mieszkania. Skarżąca podkreśliła, że jest samotną matką i ma na utrzymaniu syna studenta. Końcowo podkreśliła, że nie było jej zamiarem uchylenie się od uregulowania zobowiązania podatkowego, a zaległość wynikła z niezrozumienia i nieznajomości przepisów prawa podatkowego, co do warunków zastosowania tzw. ulgi meldunkowej.
Naczelnik Urzędu Skarbowego W. decyzją z 3 października 2016 r. odmówił Skarżącej umorzenia zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę.
Dyrektor zaskarżoną decyzją z 4 stycznia 2017 r. uchylił powyższą decyzję w części dotyczącej odmowy umorzenia odsetek za zwłokę i orzekł o umorzeniu należnych odsetek za zwłokę w kwocie 27 599 zł, zaś w pozostałej części utrzymał ją w mocy. Po dokonaniu analizy aktualnej sytuacji życiowej Skarżącej, Dyrektor uznał, że w zaistniałych okolicznościach wystąpiły przesłanki ważnego interesu podatnika, stanowiące podstawę do umorzenia odsetek za zwłokę od przedmiotowej zaległości podatkowej. Stwierdzając trudną ogólną sytuację życiową Skarżącej, jej stan zdrowia (choroby kręgosłupa wymagające stosownych operacji) uznał zastosowanie wnioskowanej ulgi w spłacie zobowiązania podatkowego w formie umorzenia należnych odsetek za zwłokę. Jednocześnie Dyrektor uznał, mając na względzie stałe dochody ze stosunku pracy i udzieloną przez organ podatkowy ulgę w formie układu ratalnego, że zapłata kwoty należności głównej nie będzie stanowić zagrożenia bytu i egzystencji Skarżącej i jej syna.
W złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skardze, Skarżąca wnosząc o uchylenie powyższej decyzji w części utrzymującej w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W obszernym uzasadnieniu skargi Skarżąca ponowiła argumentację podnoszoną w toku postępowania przed organami. Wskazała na trudną sytuację zdrowotną i materialną oraz okoliczności powstania zobowiązania podatkowego wraz z odsetkami za zwłokę, jako przesłanki do uwzględnienia jej wniosku w całości. Podniosła także zarzut naruszenia art. 121 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm. - dalej: O.p.) Dodatkowo, w piśmie procesowym z 21 grudnia 2017 r. Skarżąca podtrzymała zarzuty i argumenty zawarte w skardze, wskazując na brak swojej winy w powstaniu zaległości podatkowej.