Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Dominik Gajewski, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek (sprawozdawca), Protokolant Agata Han, po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 10 maja 2018 r. sygn. akt I SA/Po 1157/17 w sprawie ze skargi S. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 10 maja 2018 r., sygn. akt I SA/Po 1157/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę S.J. (dalej: Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu (dalej: Dyrektor) z 21 września 2017 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności byłego członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z tytułu podatku od towarów i usług za październik i listopad 2012 r. wraz z odsetkami i kosztami postępowania egzekucyjnego (wyrok ten oraz pozostałe powoływane orzeczenia dostępne są na stronie: orzeczenia.nsa.gov.pl).
Skarżący w złożonej skardze kasacyjnej zarzucił zaskarżonemu wyrokowi:
I. naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 145 § 1 pkt.1 lit. c) w zw. z art. 134 § 1 oraz w zw. z art.141 § 1 a w konsekwencji art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm. - dalej: p.p.s.a.) polegające na:
1) uznaniu przez WSA w Poznaniu zaskarżonej decyzji Dyrektora z 21 września 2017 r. jako odpowiadającej prawu i oddaleniu skargi - zamiast jej uchylenia zgodnie z treścią skargi - gdy tymczasem decyzja ta była błędna, albowiem Dyrektor podtrzymał rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji z 9 maja 2017 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej ze spółką odpowiedzialności podatkowej Skarżącego - byłego członka zarządu Spółki A. 16 sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w P.(dalej: Spółka) - za zaległości podatkowe Spółki z tytułu podatku od towarów i usług dokonane przy nieustalonym stanie faktycznym w zakresie rzeczywistych kosztów postępowania egzekucyjnego skierowanego do majątku Spółki w celu wyegzekwowania kwot podatku wynikających z pustych faktur w rozumieniu art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm. - dalej: u.p.t.u.), gdyż WSA w Poznaniu nie dostrzegł tego, że organ pierwszej instancji oraz Dyrektor błędnie przyjęli, iż wierzyciel, tj. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w P.nie poniósł kosztów postępowania egzekucyjnego w kwotach, które dochodzi od osoby trzeciej i tym samym dopuścił się nadużycia prawa materialnego;
2) poprzez nieodpowiadające prawu wyjaśnienie podstawy prawnej rozstrzygnięcia (uzasadnienia wyroku) zwłaszcza, że uzasadnienie skargi zawierało pogłębioną analizę prawną art. 108 ust. 1 u.p.t.u. oraz odpowiadającego jemu art. 203 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE L z 2006 r. Nr 347/1 ze zm. - dalej: Dyrektywa 2006/112) w zakresie pustych faktur, a także wyjaśnienie definicji podatku i niepodatkowej należności budżetowej popartą licznymi poglądami orzeczniczymi Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunału Konstytucyjnego, sądów administracyjnych, doktryny prawnopodatkowej, gdyż:
WSA w Poznaniu pominął wywody Skarżącego w zakresie stosowania art. 108 ust. 1 u.p.t.u. i jego funkcji w systemie podatku od wartości dodanej oraz nie odniósł się do wniosków końcowych wykazujących, że kwota podatku o jakiej mowa w art. 108 ust. 1 u.p.t..u. w zakresie pustych faktur nie stanowi podatku w rozumieniu art. 6 ani niepodatkowej należności budżetowej o jakiej mowa w art. 3 pkt 8 w zw. z pkt 3 lit. e) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm. - dalej: O.p.) lecz stanowi sankcję podatkową nie objętą art. 84 Konstytucji RP;