Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Dalkowska, Sędzia NSA Jacek Pruszyński (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 lutego 2019 r. sygn. akt I SA/Po 950/18 w sprawie ze skargi P. G. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 września 2018 r. nr 3001-IEW2.4250.3.2018 w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
Wyrokiem z 13 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Po 950/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę P. G. (dalej: skarżący) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z 19 września
2018 r., nr 3001-IEW2.4250.3.2018 w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji. Wyrok (podobnie, jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia) jest dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl.
2. Skarga kasacyjna.
Skargę kasacyjną od wyroku sądu pierwszej instancji złożył skarżący. Działający w jego imieniu pełnomocnik zaskarżył wyrok w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego, w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy w rozumieniu art. 174 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: p.p.s.a.), a mianowicie:
- naruszenie art. 141 § 4, art. 151 w zw. z art. 145 § 1 pkt. 1 lit a) i c) p.p.s.a. przez bezpodstawne oddalenie skargi, która zasługiwała na uwzględnienie z powodu naruszenia przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu art. 252 § 1 w zw. z art. 247 § 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej: o.p.) ze względu na istotne naruszenie przepisów postępowania, w szczególności polegające na błędnym przyjęciu, że nie uprawdopodobniono, iż decyzja, której wstrzymania wykonania domagał się skarżący, jest dotknięta jedną z wad wymienionych w art. 247 § 1 o.p., a w szczególności decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 o.p., tj. z rażącym naruszeniem art. 122, art. 188 w zw. z art. 197 § 1 o.p. przez nieuwzględnienie żądania skarżącego dotyczącego przeprowadzenia dowodów, których przedmiotem były okoliczności, mające znaczenie dla sprawy i które to okoliczności nie zostały stwierdzone innymi dowodami, a których ustalenie wymagało wiedzy specjalnej, co polegało na odmowie przeprowadzenia dowodu z dokumentów w postaci ksiąg rachunkowych C. sp. z o.o., dokumentów źródłowych oraz przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego z zakresu finansów przedsiębiorstw, wydanej na ich podstawie, na okoliczność ustalenia, że kondycja finansowa tej spółki nie wymagała złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości.
Wskazując na przedstawione wyżej zarzuty autor skargi kasacyjnej wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu oraz o zasądzenie od organu podatkowego na rzecz skarżącego kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości prawem przepisanej. Pismem z 16 maja 2019 r. oświadczył, iż zrzeka się rozprawy w niniejszej sprawie.