Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody (..) w przedmiocie pozwolenia na wznowienie robót budowlanych na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku NSA Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku SA/Gd 428/95~ oddala rewizję nadzwyczajną.
Tezy

Zachowanie, określonych w par. 12 i par. 15 ust. 3 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/, odległości nowo wznoszonego budynku mieszkalnego w stosunku do granic i budynków znajdujących się na działkach sąsiednich, oznacza iż w tym zakresie zostały spełnione wymagania z art. 5 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ ażeby obiekty budowlane projektowano i budowano w sposób zapewniający ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich.

Sentencja

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) na decyzję Wojewody (..) w przedmiocie pozwolenia na wznowienie robót budowlanych na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku z dnia 19 maja 1995 r. SA/Gd 428/95

oddala rewizję nadzwyczajną.

Uzasadnienie strona 1/3

Jadwiga i Elżbieta W.-H. złożyły skargę na decyzję Urzędu Miasta S. Wydziału Architektury, Urbanistyki i Geodezji z dnia 26 października 1994 r., którą udzielono Stanisławowi i Tadeuszowi Z. pozwolenia na wznowienie robót budowlanych przy budowie domu mieszkalnego w S. przy ul. M.

Wojewoda G. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję i ustalił, że roboty budowlane przy wymienionym wyżej budynku zostały wstrzymane orzeczeniem organu I instancji z dnia 18 lutego 1991 r. na mocy art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ ze zobowiązaniem Stanisława i Tadeusza Z. do wykonania dokumentacji dotyczącej budynku. Zdaniem organu II instancji - wykonane zostały wszystkie czynności, do których wykonania zobowiązano Stanisława i Tadeusza Z., a przedmiotowy obiekt budowlany nie narusza praw osób trzecich i zgodny jest ze sztuką budowlaną.

Odnosząc się do kwestii zaciemnienia budynku skarżących przez nowo wznoszony obiekt budowlany Wojewoda G. stwierdził, że kwestię tę reguluje par. 15 ust. 3 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/. Przepis ten stanowi, że odległość nowo wznoszonego obiektu, ograniczającego dopływ światła dziennego do pomieszczeń przeznaczonych do pobytu ludzi, winna być równa co najmniej wysokości tego budynku, lecz nie mniejsza niż 3 m. Przepis ten nie używa terminu nasłonecznienie, tylko "dopływ światła dziennego", co nie jest równoznaczne. Pomiary na gruncie wykazały, iż wysokość kwestionowanego wykuszu klatki schodowej wynosi 5,14 m, natomiast budynku 7,29 m, podczas gdy odległość od budynku skarżących wynosi odpowiednio 5,40 m i 8,05 m. Odległości te są więc większe od wymaganych w par. 15 ust. 3 cyt. rozporządzenia, co sprawia, iż nie zostały naruszone przepisy dotyczące dopływu światła dziennego. Ponieważ w ścianie wykuszu od strony budynku skarżących nie ma otworów okiennych, a odległość od granicy działek wynosi ponad 3,40 m, a od budynku skarżących 6,40 m, tym samym nie zostały naruszone wymagania o jakich mowa w par. 12 rozporządzenia. Pogląd ten podzieliło Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, do którego inwestor zwrócił się o wyrażenie zgody na odstępstwo od warunków, o jakich mowa w par. 12 rozporządzenia. Pismem z dnia 8 marca 1994 r. (...) Ministerstwo odmówiło wyrażenia takiej zgody jako zbędnej, wobec zachowania warunków o jakich mowa w par. 12 rozporządzenia.

Decyzję tę zaskarżyły Jadwiga i Elżbieta W.-H., wnosząc o stwierdzenie jej nieważności, bądź uchylenie wobec naruszenia art. 5 ust. 1 pkt 6 i ust. 2 Prawa budowlanego. Naruszenie to, zdaniem skarżących, polegało na wybudowaniu domu bez pozwolenia na budowę z naruszeniem warunków technicznych.

Naczelny Sąd Administracyjny-Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku wyrokiem z dnia 19 maja 1995 r. oddalił skargę i uznał, zgodnie z poglądem wcześniej wyrażonym w wyroku NSA z dnia 4 grudnia 1992 r. (...), że w przypadku wydania decyzji o wstrzymaniu robót budowlanych, w zależności od tego, czy nakazane warunki zostały spełnione, czy nie, prawo przewiduje wydanie dwóch rodzajów decyzji:

Strona 1/3