Decyzje ostateczne o ustaleniu kandydata na nabywcę działki budowlanej na obszarze wsi wydane przed 1 sierpnia 1985 r., to jest przed wejściem w życie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, stanowiły i stanowią podstawę do zawarcia umowy sprzedaży tej działki.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) na decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji (...) Urzędu Miasta (...) w przedmiocie wygaśnięcia decyzji ustalającej Jana W. kandydatem na nabywcę działki budowlanej (...) na skutek rewizji nadzwyczajnej Rzecznika Praw Obywatelskich od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 3 listopada 1987 r. SA/Kr 954/87
uchyla zaskarżony wyrok oraz poprzedzające go decyzje (...).
Naczelnik Miasta i Gminy w M. decyzją z dnia 12 września 1984 r. nr GGG 7013/1/81 zmienioną decyzją z dnia 18 marca 1985 r. nr X 7013/7/84, wydaną na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o terenach budowlanych na obszarach wsi /Dz.U. 1969 nr 27 poz. 216/ oraz par. 6, par. 7 i par. 14 ust. 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 22 maja 1973 r. w sprawie odszkodowania za przyjęte na własność Państwa tereny budowlane oraz zbywania działek budowlanych na obszarach wsi /Dz.U. nr 20 poz. 117/ - ustalił Jana W. kandydatem na nabywcę działki budowlanej nr 544/41 o powierzchni 8 arów 3 m2, położonej we wsi O., stanowiącej własność Państwa.
Do zawarcia umowy notarialnej przenoszącej własność wymienionej działki na rzecz Jana W. jednak nie doszło, a decyzją z dnia 15 kwietnia 1987 r. Naczelnik Miasta i Gminy M. stwierdził wygaśnięcie decyzji z dnia 12 września 1984 r. ustalającej Jana W. nabywcą działki nr 544/41. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miasta K. z dnia 12 czerwca 1987 r. nr G.VI.Ła 8224/22/87. W uzasadnieniu obu decyzji podniesiono m.in., że w związku z wejściem w życie w dniu 1 sierpnia 1985 r. ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ wydane przed tą datą decyzje o ustaleniu kandydata na nabywcę stały się bezprzedmiotowe w świetle art. 96 ust. 2 tejże ustawy, a to wobec zaistnienia nowego stanu prawnego.
Skarga Jana W. wniesiona od wymienionych ostatnio decyzji do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie została przez ten Sąd oddalona, wyrokiem z dnia 3 listopada 1987 r. Sąd ten powołując się na uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 1987 r. III CZP 86/86 wyraził pogląd, że ustawa z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości przyjęła w art. 96 ust. 2 retroakcję tylko w stosunku do ostatecznych decyzji o oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste, nie zaś w stosunku do decyzji ustanawiających kandydatów na nabywców nieruchomości. Tylko zatem te pierwsze decyzje /o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste/ podjęte przed dniem 1 sierpnia 1985 r. stanowią podstawę do zawarcia umowy użytkowania wieczystego.
Wymieniony powyżej wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego zaskarżył rewizją nadzwyczajną Rzecznik Praw Obywatelskich. Rewizja nadzwyczajna oparta na zarzucie rażącego naruszenia prawa, a w szczególności art. 207 par. 5 w związku z art. 162 par. 1 pkt 1 Kpa oraz art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm./ w brzmieniu nadanym temu przepisowi przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 13 lipca 1988 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 24 poz. 170/, a nadto naruszenie interesu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, zawiera wniosek o uchylenie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie oraz poprzedzających go decyzji stwierdzających wygaśnięcie decyzji Naczelnika Miasta i Gminy w M. Z dnia 18 marca 1985 r. wyznaczającej Jana W. kandydatem na nabywcę działki budowlanej nr 544/41 położonej w O.