Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Wydziału Przemysłu i Zatrudnienia Urzędu Wojewódzkiego (...) w przedmiocie odmowy dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia szkolenia kursowego kierowców pojazdów silnikowych na skutek rewizji nadzwyczajnej Rzecznika Praw Obywatelskich (...) od wyroku NSA Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie SA/Lu 245/90~ uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje NSA OZ w Lublinie do ponownego rozpoznania.
Tezy

Reguła interpretacyjna, że przepis szczególny ma pierwszeństwo przed przepisami o charakterze ogólnym, powinna być w zasadzie stosowana w razie kolizji aktów prawnych tego samego stopnia z punktu widzenia konstytucyjnej hierarchii źródeł prawa.

Akt wykonawczy do ustawy, nawet jeśli został wydany w granicach jej upoważnienia, nie może być oczywiście sprzeczny z przepisami innej ustawy, zwłaszcza jeśli przepisy tej ustawy proklamują pewne zasady naczelne ustroju politycznego państwa lub kształtującego się w nim ładu gospodarczego.

Sentencja

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) na decyzję Dyrektora Wydziału Przemysłu i Zatrudnienia Urzędu Wojewódzkiego (...) w przedmiocie odmowy dokonania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia szkolenia kursowego kierowców pojazdów silnikowych na skutek rewizji nadzwyczajnej Rzecznika Praw Obywatelskich (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 4 maja 1990 r. SA/Lu 245/90

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje NSA OZ w Lublinie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie strona 1/3

Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie wyrokiem z dnia 4 maja 1990 r. SA/Lu 245/90 oddalił skargę Zdzisława Ł. na decyzję Dyrektora Wydziału Przemysłu i Zatrudnienia Urzędu Wojewódzkiego w R. z dnia 7 lutego 1990 r. PZ-II-76520/Ż/90, utrzymującą w mocy decyzję organu administracyjnego I instancji o odmowie wpisu do rejestru działalności gospodarczej, prowadzonej przez osobę fizyczną, a polegającej na kursowym szkoleniu kierowców pojazdów mechanicznych i ciągnikowych.

Z uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego wynika, że kursowe szkolenie kierowców pojazdów silnikowych nie może być prowadzone przez osoby fizyczne, albowiem par. 14 ust. 2 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Spraw Wewnętrznych z dnia 13 października 1983 r. w sprawie kierowców pojazdów silnikowych /Dz.U. nr 59 poz. 269 ze zm./, nie wymienia osób fizycznych w kategorii podmiotów prawa uprawnionych do prowadzenia tego rodzaju działalności usługowej. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego powołane rozporządzenie ministrów komunikacji i spraw wewnętrznych jest aktem prawnym szczególnym w stosunku do ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/ i nie zostało przez nią uchylone. Naczelny Sąd Administracyjny uważa, że zaskarżona decyzja administracyjna wydana została na podstawie miarodajnych przepisów prawa i w związku z tym nie może być uchylona przez sąd administracyjny.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego zaskarżył w dniu 9 sierpnia 1990 r. rewizją nadzwyczajną Rzecznik Praw Obywatelskich, wnosząc o jego uchylenie wraz z poprzedzającymi go decyzjami organów administracji szczególnej I i II instancji. Rewizja nadzwyczajna zarzuca kwestionowanym decyzjom organów administracji oraz wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego rażące naruszenie przepisów ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/, oraz uznanie za kryterium rozstrzygnięcia przepisów w istocie nie obowiązujących wobec ich sprzeczności z zasadą swobody prowadzenia działalności gospodarczej, wynikającą z art. 6 Konstytucji RP i przepisów art. 1 i 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/. Rewizja nadzwyczajna prezentuje stanowisko, że sąd w razie stwierdzenia, że akt prawny niższej rangi niż ustawa, sprzeczny z normami Konstytucji RP lub wykraczający poza granice upoważnienia ustawowego do wydania aktu wykonawczego, nie powinien być stosowany. Akty prawne sprzeczne z konstytucyjną zasadą swobody działalności gospodarczej i równości wszystkich podmiotów prawa w tym zakresie, utraciły z dniem 1 stycznia 1990 r. swe znaczenie prawne i nie mogą stanowić podstawy rozstrzygnięć podejmowanych zarówno przez organy administracji, jak i przez sądy.

Strona 1/3