Orzeczeniem sądu administracyjnego ze skargi na decyzję administracyjną, podlegającym zaskarżeniu rewizją nadzwyczajną na podstawie art. 210 Kpa, jest również takie orzeczenie, którym sąd administracyjny w myśl art. 207 par. 1 Kpa uchylił decyzję, a w miarę potrzeby decyzję wydaną przez organ pierwszej instancji, w następstwie czego właściwy organ administracji państwowej rozpatruje sprawę ponownie.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu (...) ze skargi (...) na decyzję Wojewody (...) w przedmiocie orzeczenia o wygaśnięciu użytkowania działki budowlanej na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego PRL od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 9 września 1981 r. SA/Wr 159/81
oddala rewizję nadzwyczajną.
Umową użytkowania wieczystego z dnia 6 grudnia 1978 r. sporządzoną w formie aktu notarialnego, poprzedzoną decyzją Naczelnika Miasta K. z dnia 12 września 1978 r., Skarb Państwa oddał Włodzimierzowi P. w użytkowanie wieczyste nieruchomość składającą się z działki budowlanej nr 754/1 o powierzchni 886 m2, przy czym użytkownik wieczysty zobowiązał się do rozpoczęcia na działce budowy domu mieszkalno-usługowego w ciągu 2 lat od zawarcia umowy z zastrzeżeniem, że w razie niedotrzymania tego zobowiązania Skarbowi Państwa przysługiwać będzie prawo rozwiązania umowy i odebrania terenu.
Decyzją z dnia 5 stycznia 1981 r. Naczelnik Miasta K. orzekł o rozwiązaniu wyżej wymienionej umowy i wygaśnięciu wieczystego użytkowania objętego nią terenu, uzasadniając tym, że użytkownik wieczysty nie dotrzymała obowiązku rozpoczęcia budowy w terminie 2 lat od daty zawarcia umowy. Po rozpoznaniu sprawy na skutek odwołania Włodzimierza P. Wojewoda Jeleniogórski decyzją z dnia 28 lutego 1981 r. utrzymał całkowicie w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.
Po rozpoznaniu sprawy na skutek skargi Włodzimierza P. Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 9 września 1981 r. na podstawie art. 207 par. 1 pkt 3 Kpa, uchylił wyżej wymienione decyzje organów obu instancji.
W rewizji nadzwyczajnej, opartej na podstawie rażącego naruszenia przepisów art. 207 par. 2 pkt 4 Kpc, w związku z art. 13 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192/, Prokurator Generalny PRL wniósł o uchylenie ostatnio wymienionego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego i o oddalenie skargi Włodzimierza P. na decyzję Wojewody Jeleniogórskiego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
1. Rozważenia i rozstrzygnięcia wymaga przede wszystkim zagadnienie wstępne, sprowadzające się do pytania, czy dopuszczalna jest rewizja nadzwyczajna od wyroku sądu administracyjnego, uchylającego zaskarżoną decyzję bądź też zaskarżone decyzje administracyjne organów obu instancji.
Przepis art. 210 Kpc stanowi ogólnie, że rewizję nadzwyczajną można wnieść "od orzeczenia sądu administracyjnego ze skargi na decyzję". Jak wiadomo, orzeczenia sądu administracyjnego mogą mieć dwojaki charakter. Do pierwszej grupy należą między innymi orzeczenia oddalające skargę, uchylające zaskarżoną decyzję i umarzające postępowanie, stwierdzające nieważność zaskarżonej decyzji z prawem w sytuacji przewidzianej w art. 207 par. 4 Kpc, tj. takiej orzeczenia, które bezspornie kończą postępowanie. Natomiast do drugiej grupy należą orzeczenia uchylające zaskarżoną decyzję, w miarę potrzeby także decyzję wydaną przez organ pierwszej instancji /art. 207 par. 1 Kpa/. Tego rodzaju orzeczenia kończą postępowanie sądowe, nie kończą natomiast sprawy administracyjnej, z przepisów bowiem art. 209, 213 i 215 par. 1 pkt 1 Kpa wynika jednoznacznie, że w następstwie uchylenia zaskarżonej /zaskarżonych/ decyzji właściwy organ administracji państwowej rozpatruje sprawę ponownie.