O sposobie wykładania art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /Dz.U. nr 17 poz. 71 ze zm./ decyduje jego cel, wyrażony nie tylko w intencjach ustawodawczych, ale także wynikający wprost z brzmienia ust. 4.
Wydanie w postępowaniu sądowym tytułu egzekucyjnego, nakazującego zwrot nieruchomości, znajdującej się we władaniu Państwa, może mieć miejsce tylko wówczas, gdy nie istnieje tytuł prawny po stronie Skarbu Państwa do władania nieruchomością.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) na decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego (...) w przedmiocie przejęcia nieruchomości rolnej na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 1985 r. II SA 1953/84
uchyla zaskarżony wyrok i skargę oddala.
Gdyby taki tytuł istniał to nie mogłoby dojść do orzeczenia sądowego, nakazującego zwrot nieruchomości, a nadto zbędne byłoby orzekanie w trybie postępowania administracyjnego o przejęciu nieruchomości na własność Państwa.
Potrzeba uporządkowania niektórych spraw, związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego może zaistnieć tylko wówczas, gdy władanie Państwa nie jest oparte na tytule prawnym.
Podobne stanowisko zajął już Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 kwietnia 1986 r. III ARN 3/86.