Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) na decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji (...) Urzędu Miasta (...) w przedmiocie sprzedaży lokalu z zaliczeniem wartości mienia nieruchomego pozostawionego poza granicami kraju na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 maja 1989 r. I SA 272/89
uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji (...) Urzędu Miasta (...).
Stosownie do uchwały Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 10 kwietnia 1991 r. akt III CZP 84/90:
"Przewidziane w art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74 ze zm./ prawo do zaliczenia wartości mienia nieruchomego pozostawionego na terenach nie wchodzących w skład obecnego obszaru Państwa Polskiego, przysługuje obywatelom polskim, zamieszkałym w dniu 1 września 1939 r. na tych terenach, którzy po tym dniu opuścili je w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r. i zamieszkują w Polsce."