Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) na decyzję Podatkowej Komisji Odwoławczej (...) w przedmiocie ustalenia podatku obrotowego i dochodowego za 1987 r. na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu z dnia 14 listopada 1989 r. SA/Po 897/89
uchyla zaskarżony wyrok i skargę oddala.
Bezsporne jest, i tego faktu nie kwestionuje także podatniczka, iż dopuściła się ona fałszerstwo ksiąg podatkowych i wpisując na miejsce wymazanych kwot, kwoty niższe, zmniejszyła w bardzo istotny sposób kwotę stanowiącą podstawę wymiaru podatku.
Organ podatkowy utrzymuje ponadto wiarogodnie, iż wymierzając podatek przyjął za podstawę jedynie te kwoty, które możliwe były do odczytania w drodze badań grafologicznych, pomijając te, których odczytać nie zdołano.
Nie można zatem stawiać organom podatkowym zarzutu, iż w sposób nieuzasadniony pominęły je jako dowód w postępowaniu podatkowym.
Szacunek przeprowadzony przez organy podatkowe w tej sprawie jest również dokonany w sposób prawidłowy; nie nosi żadnych znamion dowolności i ma oparcie w zgromadzonym materiale dowodowym.