Sprawa ze skargi na decyzję Kolegium Odwoławczego (...) w przedmiocie ustalenia podatku od nieruchomości za rok 1992 na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego (...) od wyroku NSA Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach SA/Ka 731/93~ zmienia zaskarżone uzasadnienie wyroku w ten sposób, że skreśla w tym uzasadnieniu fragment na stronie trzeciej wiersz siódmy od dołu od "Przez wyrażoną (...)" do słów na stronie piątej wiersz drugi od góry "(...) do danego podatnika" i w to miejsce wpisuje:~Tereny poeksploatacyjne podlegające rekultywacji, które pozostają we władaniu przedsiębiorstwa wydobywającego kopaliny, są gruntami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
Tezy

Uwzględniając rewizję nadzwyczajną skierowaną przeciwko uzasadnieniu prawomocnego wyroku Sąd Najwyższy, na podstawie art. 423 par. 1 zd. 2 Kpc, może skreślić jego odpowiednie fragmenty i wpisać w to miejsce inną treść w taki sposób, aby zmienione uzasadnienie odpowiadało wymogom z art. 328 par. 2 Kpc.

Sentencja

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Kruszyw (...) na decyzję Kolegium Odwoławczego (...) w przedmiocie ustalenia podatku od nieruchomości za rok 1992 na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach z dnia 5 listopada 1994 r. SA/Ka 731/93

zmienia zaskarżone uzasadnienie wyroku w ten sposób, że skreśla w tym uzasadnieniu fragment na stronie trzeciej wiersz siódmy od dołu od "Przez wyrażoną (...)" do słów na stronie piątej wiersz drugi od góry "(...) do danego podatnika" i w to miejsce wpisuje:

Tereny poeksploatacyjne podlegające rekultywacji, które pozostają we władaniu przedsiębiorstwa wydobywającego kopaliny, są gruntami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

Uzasadnienie strona 1/6

Przedsiębiorstwo Produkcji Kruszyw Mineralnych i Lekkich w K. posiada w zarządzie na terenie Gminy K. grunty o powierzchni 311.435 m2.

W deklaracji w sprawie podatku od nieruchomości za rok 1992 Przedsiębiorstwo to zadeklarowało - oprócz budynków i budowli - grunty o powierzchni 158.445 m2 jako związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz grunty o powierzchni 158.008 m2 jako nie zajęte na działalność gospodarczą, określając podatek od nieruchomości w łącznej kwocie 146.037.000 zł.

Decyzją z dnia 18 listopada 1992 r. Wójt Gminy K. ustalił wysokość zobowiązania podatkowego od nieruchomości za 1992 r. w kwocie 276.603.000 zł przyjmując, że wszystkie grunty będące w zarządzie podatnika są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Po rozpoznaniu odwołania Przedsiębiorstwa Kolegium Odwoławcze przy Sejmiku Samorządowym Województwa C. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Przedsiębiorstwo wniosło o uchylenie powyższej decyzji twierdząc w szczególności, że nie są związane z działalnością gospodarczą te grunty, na których proces eksploatacyjny został zakończony i które są poddane rekultywacji.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylając zaskarżone decyzje obu instancji na podstawie art. 207 par. 1 i par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uznał, że zgodnie z wyrażoną w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ definicją działalności gospodarczej za grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, należy uważać grunty związane z prowadzeniem działalności wytwórczej, budowlanej i usługowej.

Stawką przewidzianą dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w danym roku podatkowym powinny być opodatkowane tylko te grunty, które w tym roku podatkowym służyły prowadzonej działalności gospodarczej. W sytuacji skarżącego Przedsiębiorstwa poza gruntami pod budynkami produkcyjnymi, magazynowymi, administracyjnymi, gruntami pod budowlami i urządzeniami drogowymi, wewnętrznymi placami manewrowymi, składowymi itd. będą w szczególności to grunty, które służą pozyskiwaniu kruszywa i przeznaczone są do eksploatacji w danym roku podatkowym.

Według NSA nie powinny podlegać opodatkowaniu według tej stawki grunty wyrobisk, na których eksploatacja została zakończona w latach poprzednich. Właściwa do opodatkowania tych gruntów powinna być stawka przewidziana dla gruntów "pozostałych".

Za taką interpretacją ustawy o podatkach i opłatach lokalnych przemawia zarówno interpretacja gramatyczna i logiczna art. 5 ust. 1 i 2 ustawy w powiązaniu z art. 6 ust. 3, jak i wykładnia historyczna. Do wejścia w życie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ grunty wyeksploatowanych wyrobisk górniczych zwolnione były w ogóle z podatku od nieruchomości /por. art. 7 ust. 1 pkt 19 lit. "d" ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o podatkach i opłatach lokalnych w brzmieniu - Dz.U. 1989 nr 47 poz. 443/. Wydaje się więc nieprawdopodobne, aby intencją ustawodawcy była tak gwałtowna i logicznie nieuzasadniona zmiana zasad opodatkowania gruntów tego rodzaju.

Strona 1/6