Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Śnieżyński Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis (spr.) Sędzia WSA Adam Habuda po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2022 r. w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi R. B. na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie wydania decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej I. stwierdza, że Wojewoda Dolnośląski dopuścił się bezczynności; II. stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. zobowiązuje Wojewodę Dolnośląskiego do wydania aktu albo dokonania czynności w terminie 30 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi; IV. przyznaje od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej sumę pieniężną w kwocie 10 000 (dziesięć tysięcy) złotych; V. dalej idącą skargę oddala; VI. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
R. B. złożył w dniu 27 I 2022 r. skargę na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w sprawie wydania decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza granicami państwa polskiego. Zażądał stwierdzenia bezczynności organu z rażącym naruszeniem prawa; nałożenia kar pieniężnych na osoby, które dopuściły się rażącej bezczynności; nałożenie obowiązku wypłaty rekompensaty na Wojewodę Dolnośląskiego wraz z odsetkami i zobowiązanie do wpłaty rekompensaty w konkretnym terminie.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie wskazując, że Wojewoda Dolnośląski nie pozostaje w bezczynności w sprawie, na uzasadnienie czego przytoczył dotychczasowy przebieg postępowania i podkreślił jej skomplikowany charakter.
Z akt sprawy wynika, że Wojewoda Lubuski postanowieniem z dnia 1 VII 2004 r. przekazał sprawę z wniosku R. B. do Wojewody Dolnośląskiego; a Starosta Wołowski także przekazał sprawę z wniosku H. B. w tym samym przedmiocie w dniu 29 XII 2008 r. Następnie wojewoda pismem skierowanym do R. B. 10 marca 2005 r. zobowiązał go do sprecyzowania wniosku, a wobec zmiany adresu strony i w konsekwencji nieuzupełnienia podania pozostawił pismo bez rozpoznania. Dnia 28 III 2019 r. wnioskodawca złożył do akt pismo . Dalej 11 VII 2019 r. organ otrzymał informację o śmierci H. B. i w związku z tym zawiesił postępowanie postanowieniem z dnia 19 IV 2019 r. To orzeczenie zostało uchylone przez organ II instancji 12 VI 2019 r. wobec braku ustalenia wszystkich stron postępowania. Następnie dnia 13 XII 2018 r. wpłynęło do wojewody pismo z informacją od Wojewody Lubuskiego, a 24 stycznia 2019 r. organ ustalił dane osobowe uczestników postępowania. Następnie 23 VII 2019 r. wojewoda otrzymał odpis aktu zgonu H. B., a dnia 9 X 20 organ otrzymał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po H. B.; dalej akta wskazują, że Minister Spraw Wewnętrznych zwrócił akta do urzędu wojewódzkiego 30 X 2019 r., wcześniej, bo 16 X 2019 r. skarżący złożył do akt oświadczenie o wyborze rekompensaty, podobnie jak pozostałe strony: 24 IV 2020 r. i 18 IX 2020 r., co zostało powtórzone także 24 IV 2020 r. Trzeba dodać, że do sprawy przystąpiła pełnomocnik i 3 XII 2019 r. udostępniono jej akta. 31 X 20 Wojewoda Dolnośląski wezwał strony do uzupełnienia wniosku, z pouczeniem o skutkach nieuzupełnienia dokumentów. Zawiadomieniem z dnia 21 VII 21 Wojewoda Dolnośląski poinformował, że zebrał materiał dowodowy i pouczył strony w trybie art. 10 kpa. W związku z tym wnioskodawcy uzupełnili część dokumentów. Dalej skarżący złożył skargę "na wielokrotne składanie pism i brak odpowiedzi" drogą mailową) w dniu 2 VIII 2021 r. Następnie 12 X 2021 r wojewoda znów wezwał uczestników do dalszego uzupełnienia wniosku w terminie 6 miesięcy i wskazał, że kolejne czynności zostaną podjęte po uzupełnieniu żądanych danych. Dnia 13 X 2021 r. organ poinformował wnioskodawcę, że po upływie terminu lub po uzupełnieniu wniosku "zostaną podjęte kroki mające na celu jej zakończenie w drodze stosownej decyzji". Dnia 29 XII 2021 r. organ zwrócił się do Archiwum Państwowego we W. i Archiwum Akt Nowych w W. o informacje w sprawie repatryjacji B. B. Dalej organ wrócił się do R. B., czy pismo z dnia 28 XI 2021 r. należy traktować jako skargę do WSA.