Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Andrzej Kołodziej Sędzia WSA - Iwona Maciejuk Protokolant - referent stażysta Małgorzata Ciach po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2015 r. sprawy ze skargi S. P. na bezczynność Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] listopada 2013 r. w sprawie 1) podjęcia postępowania administracyjnego, 2) realizacji prawa do osobnej kwatery stałej 1. odrzuca skargę w zakresie pkt 1 wniosku z dnia [...] listopada 2013 r., 2. zobowiązuje Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej do rozpatrzenia wniosku S. P. z dnia [...] listopada 2013 r. w zakresie pkt 2, w terminie 30 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami postępowania, 3. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Skarżący S. P. wnioskiem z dnia [...] listopada 2013 r. zwrócił się do Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej o:
1. podjęcie niezwłocznie niezbędnego postępowania administracyjnego, którego celem będzie ustalenie zgodności z prawem funkcjonowania w obrocie prawnym od dnia [...] stycznia 2013 r. dwóch wersji decyzji nr [...] dotyczącej tej samej sprawy, różniących się między sobą w istotny sposób,
2. realizację jego prawa do osobnej kwatery stałej gwarantowanej ustawą o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych.
Prezes Wojskowej Agencji Mieszkaniowej pismem z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] odpowiedział skarżącemu, że załączone do powyższego wniosku dwie kserokopie decyzji z dnia [...] grudnia 1989 r. nr [...] różni wyłącznie grubość czcionki. Wynika to stąd, iż przedmiotowa decyzja, w ówczesnym czasie została sporządzona za pomocą maszyny do pisania w pięciu egzemplarzach, do czego użyto kalki maszynowej. Zaznaczono też, że każdy z tych egzemplarzy był traktowany jako oryginał decyzji. Z kolei użycie kalki maszynowej powodowało, iż każdy kolejny egzemplarz decyzji różnił się właśnie grubością czcionki. Dyrektor Oddziału Regionalnego WAM w B. przesłał skarżącemu poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię egzemplarza nr 1 przedmiotowej decyzji, a w posiadaniu skarżącego jest egzemplarz nr 3 tej decyzji, co zresztą jest wyraźnie zaznaczone w tzw. rozdzielniku na stronie drugiej tej decyzji. Dodatkowo kopiowanie tej decyzji za pomocą różnych kopiarek może powodować wrażenie, że mamy do czynienia z dwiema różnymi decyzjami. Niemniej jednak porównanie ich treści nie nasuwa żadnych wątpliwości, że jest to ta sama decyzja. Ponadto nie zgodzono się z poglądem, iż doręczenie kopii tej decyzji w dniu 18 stycznia 2013 r. oznacza, iż z tym dniem weszła ona do obrotu prawnego, bowiem decyzja ta weszła do obrotu prawnego z chwilą doręczenia jej oryginału tj. z dniem 17 grudnia 1989 r. Odnosząc się zaś do wezwania do realizacji prawa do osobnej kwatery stałej, gwarantowanego ustawą o zakwaterowaniu sił zbrojnych z 1976 r. stwierdzono, że jest ono bezzasadne. Przepisy powyższej ustawy bowiem przewidywały dwie alternatywne formy pomocy państwa w zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych żołnierzy zawodowych tj. przydział osobnej kwatery stałej albo pomoc finansową z funduszu mieszkaniowego MON na uzyskanie lokalu mieszkalnego. Podkreślono, iż żołnierz zawodowy mógł skorzystać tylko z jednej z powyższych form zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Natomiast prawo do osobnej kwatery stałej skarżącego zostało zrealizowane poprzez przyznanie, na podstawie decyzji z dnia [...] lutego 1989 r. nr [...] pomocy finansowej, z funduszu mieszkaniowego MON, w formie zaliczkowej na wkład mieszkaniowy na lokal spółdzielczy w I., która następnie decyzją z [...] grudnia 1989 r. została zamieniona na bezzwrotną.
Pismem z dnia [...] stycznia 2014 r. skarżący stwierdził, że na kopii decyzji widać drugi podpis, zaś organ pismem z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] odpowiedział, że nie oznacza to powstania "nowego stanu prawnego".