Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędzia WSA Ewa Marcinkowska, Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 maja 2022 r. sprawy ze skargi J. M. na bezczynność Ministra Finansów w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] września 2021 r. o udostępnienie informacji publicznej oddala skargę
I. Stan sprawy przedstawia się następująco:
1. J. M. (zwany dalej "Skarżącym") wystąpił 3 września 2021r. do Ministra Finansów (zwany dalej "Ministrem"), na adres [...], o udzielenie informacji publicznej:
- czy Minister lub jego przedstawiciel otrzymał jakiekolwiek dokumenty od Zespołu powołanego zarządzeniem Ministra Zdrowia z [...] sierpnia 2020r. w sprawie powołania Zespołu do spraw zakupu szczepionki na COVID-19 (zwany dalej "Zespołem"),
- czy Minister lub jego przedstawiciel uczestniczył w pracach Zespołu, jeżeli tak to należy podać terminy posiedzeń,
- listy dokumentów lub informacji otrzymanych od Zespołu,
- listy dokumentów lub informacji przekazanych do Zespołu.
2. Minister w piśmie z 15 września 2021r. poinformował Skarżącego, że z przeglądu dostępnej korespondencji wynika, że wyznaczony przedstawiciel Ministerstwa Finansów miał uczestniczyć w posiedzeniu Zespołu 26 sierpnia 2020r. Przedstawiciel nie jest już pracownikiem Ministerstwa. Minister nie posiada innych informacji objętych wnioskiem.
3. Skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej objętej ww. wnioskiem, zarzucając naruszenie art. 13 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (zwana dalej "u.d.i.p.").
Skarżący wniósł o:
- ustalenie czy ww. wniosek dotyczy informacji publicznej;
- zobowiązanie Ministra do przekazania jej Sądowi, w celu ustalenia czy dotyczy informacji publicznej
- zobowiązanie Ministra do jej udzielenia Skarżącemu - w terminie 7 dni - od daty wydania prawomocnego wyroku;
- stwierdzenia, że doszło do przewlekłości postępowania;
- zasądzenie sumy pieniężnej - 3.000 zł, jako zadośćuczynienia za udzielenie niepełnej odpowiedzi na wniosek i czynnik zniechęcający organy do uczestnictwa w sporach sądowych; gdyby bowiem organ udzielił odpowiedzi na wniosek, sprawa nie trafiłaby do Sądu;
-alternatywnie Skarżący wystąpił w uzasadnieniu skargi o zasądzenie grzywny od organu;
- zasądzenia kosztów postępowania procesowego według norm przepisanych.
Zdaniem Skarżącego odpowiedzi Ministra nie można uznać za odpowiedź na ww. wniosek, gdyż organ nie udzielił odpowiedzi na ww. pytania, zawarte we wniosku. Minister pozostaje zatem w bezczynności i spełnione są przesłanki z art. 149 § 2 P.p.s.a. Suma pieniężna nie ma charakteru odszkodowania, jest zadośćuczynieniem za bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania. Skarżący stwierdził też, że wpis sądowy w wysokości 100 zł prawdopodobnie nie pokryje wszystkich kosztów sprawy, co również powinno zostać wzięte pod uwagę przy przyznawaniu kwoty pieniężnej lub zasądzeniu grzywny.
Zdaniem Skarżącego przesłanie do Sądu żądanych we wniosku dokumentów pozwoli na dokładne ustalenie stanu faktycznego i ustalenie, czy informacje mają charakter informacji publicznych. Prawo do informacji publicznej stanowi bowiem standard współczesnych demokracji, które opierają się na zasadzie jawności życia publicznego. Rolę prawa do informacji publicznej w swoim orzecznictwie stale akcentuje Trybunał Konstytucyjny, który stwierdził, że "powszechny i szeroki dostęp do informacji publicznej stanowi niezbędną przesłankę istnienia społeczeństwa obywatelskiego, a co za tym idzie - urzeczywistnienia demokratycznych zasad funkcjonowania władzy publicznej w polskim państwie prawnym. Dostęp do informacji publicznej jest z jednej strony, warunkiem świadomego uczestnictwa obywateli w podejmowaniu rozstrzygnięć władczych, a z drugiej, umożliwia efektywną kontrolę obywatelską działań podejmowanych przez organy władzy publicznej (...). Stąd wielkie znaczenie powszechności dostępu do informacji publicznej. W demokratycznym społeczeństwie podstawowym prawem jest wiedzieć i być informowanym o tym, co i dlaczego czynią władze publiczne" (wyroki TK z: 15 października 2009r. K 26/08, OTK ZU nr 9/A/2009, poz. 135; 12 maja 2008r. SK 43/05, OTK ZU nr 4/A/2008, poz. 57).