Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Iwona Maciejuk (spr.), Sędzia WSA Andrzej Góraj, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi I. N. na bezczynność Głównego Inspektora Sanitarnego w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] lipca 2021 r. o udostępnienie informacji publicznej oddala skargę.
Wnioskiem z dnia [...] lipca 2021 r. I. N. zwróciła się do Głównego Inspektora Sanitarnego, na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej o udzielenie informacji w przedmiocie "pisma Pana J. P. [...] z lutego 2020r., zawierającego wniosek o odwołanie mnie ze stanowiska [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...]". Zwróciła się "o wydanie kopii pisma zawierającego wniosek Pana J. P. [...] o odwołanie I. N. ze stanowiska [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z informacją o złożonym podpisie oraz dowodem wysłania ww. pisma drogą służbową (dowodu urzędowego przedłożenia poświadczenia w systemie e PUAP lub nadania pocztą) do Wojewody [...]". Zwróciła się też o niedokonywanie anonimizacji danych osobowych zawartych w ww. dokumentach, ponieważ dotyczą jej osobiście.
Główny Inspektor Sanitarny pismem z dnia [...] września 2021 r. w odpowiedzi na wniosek poinformował m.in., że w literaturze od dawna podkreśla się, iż "Celem ustawy (przyp. ustawy o dostępie do informacji publicznej) nie jest [...] zaspokajanie indywidualnych (prywatnych) potrzeb w postaci pozyskiwania informacji wprawdzie publicznych, lecz przeznaczonych dla celów [...], naukowych, [...], zawodowych itp." (zob. J. Drachnal, Prawo do informacji publicznej w świetle wykładni funkcjonalnej, [w:] Sądownictwo administracyjne gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980-2005, Warszawa 2005, s. 147, 149 i n.).
Organ wskazał, że wniosek złożony w sprawie indywidualnej nie dotyczy informacji I publicznych. Podniósł, że wniosek z [...] lipca 2021 r. dotyczy sprawy indywidualnej, a żądanie udostępnienie informacji w sprawie indywidualnej na podstawie ww. ustawy nie służy celom dostępu do informacji publicznej. Regulacje niniejszej ustawy nie mogą służyć uzyskiwaniu informacji we własnej indywidualnej sprawie, bowiem celem ustawy nie jest publiczny dostęp do wszelkich informacji ale dostęp do informacji o charakterze publicznym.
I.N. pismem z dnia [...] września 2021 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Głównego inspektora Sanitarnego w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] lipca 2021 r. o udostępnienie informacji publicznej. Skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do załatwienia wniosku z dnia [...] lipca 2021 r., stwierdzenie, że bezczynność Głównego Inspektora Sanitarnego miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, nałożenie grzywny na podstawie art. 23 ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych. Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 61 ust. I Konstytucji RP w zakresie, w jakim przepis ten stanowi podstawę prawa do uzyskiwania informacji publicznej poprzez błędne zastosowanie, polegające na nieudostępnieniu informacji publicznej na wniosek i art. 1 ust. 1, art. 6 powołanej ustawy w zakresie, w jakim przepis ten stanowi o tym, że informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, poprzez niezasadne uznanie, iż przedmiotem wniosku nie jest udostępnienie informacji publicznej, a w konsekwencji nieudostępnienie informacji publicznej na wniosek.