Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Eugeniusz Wasilewski (sprawozdawca) Sędzia WSA - Olga Żurawska - Matusiak Sędzia WSA - Janusz Walawski Protokolant - specjalista Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi R. N . na bezczynność Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w przedmiocie informacji publicznej 1. zobowiązuje Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego do rozpatrzenia wniosku skarżącego R. N. z dnia [...] maja 2014 r. o udostępnienie informacji publicznej, w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Wnioskiem z [...] maja 2014 r., w trybie art. 10 ustawy o dostępie do informacji publicznej, R. N. (dalej także jako skarżący) wystąpił do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego o udostępnienie informacji publicznej w zakresie podania organu prowadzącego i sygnatury akt postępowań, w których to postępowaniach Szef ABW złożył wniosek w trybie art. 27 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (tekst jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.), dalej: "ustawa o ABW oraz AW", o zarządzenie kontroli operacyjnej realizowanej przez stosowanie środków technicznych umożliwiających uzyskiwanie w sposób niejawny informacji i dowodów, w szczególności treści rozmów telefonicznych i innych informacji przekazywanych za pomocą sieci telekomunikacyjnych, w stosunku do skarżącego, firmy "R. N. Kancelaria Prawna [...]", bądź spółki Kancelaria Prawna [...] R. N. Spółka Komandytowa. Jak wskazał skarżący, powyższe żądanie dotyczy wniosków składanych zarówno w ramach czynności sprawdzających zakończonych prawomocną odmową wszczęcia postępowania, jak i w ramach postępowań przygotowawczych: zakończonych prawomocnym umorzeniem postępowania przygotowawczego, zakończonych wniesieniem aktu oskarżenia, w których wydano prawomocne orzeczenie kończące postępowanie sądowe rozstrzygające sprawę oraz zakończonych wniesieniem aktu oskarżenia wraz z wnioskiem o warunkowe umorzenie postępowania.
Skarżący podkreślił, że tożsamość organu prowadzącego postępowanie i sygnatury akt postępowań, w toku których stosowano kontrolę operacyjną nie stanowią same w sobie materiałów uzyskanych podczas stosowania kontroli operacyjnej, a co za tym idzie, nie mogą podlegać ochronie zgodnie z przepisami ustawy o ochronie informacji niejawnych.
W odpowiedzi na ww. wniosek organ zajął stanowisko w piśmie z [...] maja 2014 r., w którym podkreślił, iż przedmiot sprawy został już prawomocnie rozstrzygnięty wyrokiem WSA w Warszawie z 14 lutego 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 2196/13, i jako taki korzysta z powagi rzeczy osądzonej.
W ocenie organu wniosek wszczynający postępowanie w powyższej sprawie, jak i wniosek z [...] maja 2014 r. zmierzają do potwierdzenia lub wykluczenia tego, że skarżący był, bądź nie był, osobą wobec której zastosowano tryb z art. 27 ustawy o ABW oraz AW.
Organ wskazał, że nawet jeśli pytanie dotyczy kwestii tożsamości organu, czy sygnatury akt postępowania, to odpowiedź na tak postawione pytanie prowadziłaby do uzyskania informacji o zastosowaniu kontroli operacyjnej (jeśli była ona stosowana).
Kontrola operacyjna - jak podał organ - jest niejawną metodą operacyjną, objętą rygorami wynikającymi z przepisów art. 35 oraz art. 39 ustawy o ABW oraz AW.
Organ odwołał się także do przepisów Kodeksu postępowania karnego i wskazał, że przepisy art. 238 § 3-5 oraz art. 239 k.p.k. w zakresie w jakim rozciągają gwarancje procesowe (uprawnienia informacyjne) na osobę, wobec której zastosowano kontrolę operacyjną, są przepisami szczególnymi względem przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej.