Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska-Jung (spr.), Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Andrzej Kołodziej, Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2015 r. sprawy ze skargi P. P. na bezczynność Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 6 sierpnia 2014 r. 1. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 2. oddala skargę w części dotyczącej wymierzenia organowi grzywny; 3. umarza postępowanie w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu na rzecz P. P. kwotę 340 zł (trzysta czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
P. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu [...] stycznia 2015 r. skargę na bezczynność Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (dalej Prezesa IPN) w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 6 sierpnia 2014 r. o usunięcie jego danych osobowych znajdujących się w zasobie archiwalnym IPN. W uzasadnieniu skargi wskazał, iż wnioskiem z dnia 6 sierpnia 2014 r. (nadanym w dniu 27 sierpnia 2014 r.) złożył przedmiotowy wniosek. W dniu 9 września 2014 r. organ poinformował, że odpowiedź na powyższy wniosek zostanie udzielona w terminie do 15 października 2014 r. Następnie dopiero w dniu 29 października 2014 r. organ udzielił pisemnej odpowiedzi na jego wniosek. Wskazał, iż po wezwaniu Prezesa IPN do usunięcia naruszenia prawa oraz złożeniu zażalenia na bezczynność organu w dniu 14 i 15 grudnia 2014 r. otrzymał pisemną odpowiedź z której wynika, iż Prezes IPN nie jest organem administracji w związku z czym nie ma możliwości wydania decyzji w przedmiocie usunięcia danych skarżącego z archiwum, czy odmowy usunięcia tych danych w formie decyzji administracyjnej. Organ jednocześnie stwierdził, że brak jest podstawy prawnej do usunięcia danych z rejestrów IPN a sama ustawa o IPN wyklucza zastosowanie przepisów ustawy o ochronie danych osobowych.
Skarżący wniósł o wyznaczenie Prezesowi IPN terminu 30 dni na wydanie decyzji w przedmiocie merytorycznego rozpatrzenia wniosku z dnia 6 sierpnia 2014 r. jednocześnie wniósł o zwrócenie się przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie z pytaniem prawnym do Trybunału Konstytucyjnego, czy przepisy Ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (tekst jednolity Dz. U. 2007.63.424 j.t.) w zakresie w jakim nie przewidują możliwości usunięcia danych Skarżącego (czy innych osób pracujących w jednostkach MSW nie będących Służbą Bezpieczeństwa - nierozwiązanych w momencie powstania Urzędu Ochrony Państwa, a co za tym idzie danych, które nie powinny znajdować się w archiwach IPN) zebranych w sposób sprzeczny z ustawą o IPN, zgodne są z treścią przepisu art. 51 ust. 2 i 4 Konstytucji RP oraz czy i w jaki sposób możliwe jest usunięcie tych danych z archiwów IPN.
W odpowiedzi na skargę Prezes IPN wniósł o jej oddalenie wskazując, iż decyzją z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] na podstawie art. 105 § 1 kpa umorzył postępowanie z wniosku skarżącego w przedmiocie usunięcia jego danych znajdujących się w archiwum IPN.
Pismem z dnia 2 kwietnia 2015 r. skarżący wskazał, iż w dniu 26 lutego 2015 r. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w przedmiocie wydanej przez organ decyzji, jednak organ nie zajął stanowiska w sprawie. Natomiast w piśmie z dnia 6 października 2015 r. wniósł o uznanie, że organ pozostawał w bezczynności z rażącym naruszeniem prawa i wymierzenie grzywny. Pismem z dnia 22 czerwca 2015 r., Prezes IPN wskazał, iż w dniu [...] kwietnia 2015 r. wydał decyzję nr [...] utrzymującą w mocy decyzją z dnia [...]lutego 2015 r. o umorzeniu postepowania. W dniu 14 maja 2015 r. do organu wpłynęła skarga na przedmiotową decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.