Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Sędziowie WSA Danuta Kania, Iwona Maciejuk, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 maja 2017 r. sprawy ze skargi C. K. na bezczynność Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] listopada 2016 r. o udostępnienie informacji publicznej oddala skargę.
C. K. pismem z dnia [...] lipca 2016 r. (sprecyzowanym pismem z dnia [...] września 2016 r.) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezesa Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (dalej jako Prezes IPN) w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej na wniosek z dnia [...] listopada 2015 r.
W uzasadnieniu skargi skarżący wskazał, iż pismem z dnia [...] listopada 2015 r. zwrócił się do Biura Lustracyjnego IPN w W. o udostępnienie imiennego wykazu wszystkich funkcjonariuszy pracujących w Urzędzie Bezpieczeństwa w K. nad W. Organ IPN obwiązany był rozpatrzyć ten wniosek w trybie dostępu do informacji publicznej (pismo skarżącego z dnia [...] lutego 2016 r. nazwane wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz pismo z dnia [...] kwietnia 2016 r.). Prezes IPN pismem z dnia [...] czerwca 216 r. nr [...] odmówił skarżącemu realizacji jego wniosku o udostępnienie informacji publicznej, choć wnioskowa informacja znajduje się w jego posiadaniu. Naruszył tym samych przepisy prawa materialnego i procesowego. Przyjął bowiem, iż wnioskowana informacja ma postać informacji publicznej przetworzonej, podczas gdy jest to informacja prosta, która jest już w posiadaniu organu. Udostępnił skarżącego jedynie wykaz ww. funkcjonariuszy UB, który pojawił się już w publikacjach. Nie zrealizował natomiast wniosku skarżącego, zgodnie z przedstawionym w nim żądaniem.
W odpowiedzi na skargę Prezes IPN wniósł o odrzucenie skargi, względnie jej oddalenie.
W uzasadnieniu pisma procesowego organ wskazał, iż pierwszy wniosek w przedmiotowej sprawie C. K. złożył w dniu [...] listopada 2015 r. i dotyczył on wyłącznie udostępnienia imiennego wykazu funkcjonariuszy pełniących służbę w K. nad W. Dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci w W. udzielił odpowiedzi na ten wniosek w dniu [...] stycznia 2016 r. Kolejne pismo C. K. w sprawie wykazu funkcjonariuszy wpłynęło do Oddziału Instytutu Pamięci w W. w dniu [...] lutego 2016 r. Pismem z dnia [...] lutego 2016 r. Dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci w W. wezwał skarżącego do uzupełnienia wniosku poprzez wykazanie szczególnie istotnego znaczenia wnioskowanej informacji przetworzonej dla interesu publicznego. W odpowiedzi skarżący stwierdził, że w interesie publicznym jest udostępnienie informacji w szerokim zakresie o byłych funkcjonariuszach Urzędu Bezpieczeństwa, w tym informacji o osobach pracujących w danej miejscowości. Udostępnienie takiej informacji z pewnością przyczyni się do wyrugowania ze sfery publicznej komunizmu. Instytut Pamięci Narodowej wydając taką informację realizuje swoje statutowe cele i powinno mu również zależeć na upublicznianiu w szerokim zakresie różnych informacji związanych z komunistycznymi organami bezpieczeństwa. Jednocześnie wnioskodawca rozszerzył żądanie domagając się udostępnienia dokumentów związanych z przekazaniem do Instytutu Pamięci akt byłych funkcjonariuszy urzędu bezpieczeństwa z byłego województwa [...] i [...].