Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj (spr.), Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędzia WSA Piotr Borowiecki, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi W. S. na bezczynność Rady Gminy K. w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] września 2017 r. o udostępnienie informacji publicznej (dot.[...]) 1. zobowiązuje Radę Gminy K. do rozpatrzenia wniosku skarżącego W. S. z dnia [...] września 2017 r. o udostępnienie informacji publicznej, w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Rady Gminy K. na rzecz skarżącego W. S. kwotę 100 (słownie: sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu [...] września 2017 r. W. S. zwrócił się za pośrednictwem poczty elektronicznej do Wójta Gminy [...] - Rady Gminy [...], w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1764 ze zm.), dalej powoływanej jako: "u.d.i.p.", o przekazanie informacji:
1) czy, a jeżeli tak, to kiedy, komu i za ile Gmina [...] sprzedała którąś z dróg nabytych decyzją Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 1993 r. [...] położonych w obrębie [...], Gmina [...]?
2) jeśli tak, to w jakim trybie doszło do sprzedaży, czy był ogłaszany przetarg?
3) czy Rada Gminy [...] wyraziła zgodę na sprzedaż, jeśli tak, wnoszę o przesłanie kopii stosownej uchwały w tej sprawie,
Wnioskodawca wskazał, iż nie wyraża zgody na kierowanie do niego korespondencji pocztą elektroniczną.
Adresat wniosku nie zareagowała niego.
Pismem z dnia [...] grudnia 2017 r. W. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Rady Gminy [...] polegającą na nieudzieleniu odpowiedzi na wniosek z dnia [...] września 2017 r. Skarżący wniósł o:
1) zobowiązanie Rady Gminy [...] do niezwłocznego rozpoznania ww. wniosku i załatwienia go zgodnie z przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej,
2) stwierdzenie, że organ rażąco naruszył prawo - art. 13, art. 14, art. 16 ust. 1 u.d.i.p. i art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz wymierzenie organowi grzywny w oparciu o art. 149 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej: "p.p.s.a.", w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.,
3) zasądzenie od organu na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania,
4) skierowanie sprawy do rozpoznania w trybie uproszczonym.
W motywach skargi skarżący wskazał, iż ustawowy 14-dniowy termin na realizację wniosku z dnia [...] września 2017 r. upłynął skutecznie w dniu [...] października 2017 r. Mimo upływu kolejnych dni organ nie udzielił odpowiedzi, czym rażąco naruszył prawo i co uzasadnia zarówno zarzut bezczynności organu, jak i wniosek o wymierzenie organowi grzywny.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi jako bezzasadnej, w tym o oddalenie wniosku o wymierzenie grzywny organowi oraz oddalenie wniosku o stwierdzenie rażącego naruszenia prawa przez organ, ewentualnie o umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego. Organ wniósł nadto o rozpoznanie sprawy na rozprawie z udziałem skarżącego.
Organ wskazał, iż rozpoznając niniejszą sprawę nie sposób pominąć ogromnej liczby spraw wszczynanych przez W. i J. S., przy wsparciu ich pełnomocników w przedmiocie dostępu do informacji publicznej, co jest okolicznością powszechnie znaną. Przykładowo od początku 2017 r. do chwili obecnej obaj wnioskodawcy skierowali do tutejszego Urzędu (obu organów Gminy) ponad 800 wniosków w trybie dostępu do informacji publicznej, nie licząc pozostałej korespondencji, skarg, odwołań, zażaleń oraz korespondencji otrzymywanej od innych instytucji i organów w związku z "zawiadomieniami" kierowanymi przez ww. osoby, przy czym tego typu zachowania wnioskodawców mają miejsce od wielu lat.