Sprawa ze skargi na bezczynność Szefa Służby Cywilnej w przedmiocie mianowania na urzędnika służby cywilnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski, Sędziowie WSA Andrzej Kołodziej, Olga Żurawska - Matusiak (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2015 r. sprawy ze skargi B.B. na bezczynność Szefa Służby Cywilnej w przedmiocie mianowania na urzędnika służby cywilnej 1. zobowiązuje Szefa Służby Cywilnej do rozpoznania wniosku skarżącej B.B. z dnia [...] sierpnia 2009 r. w przedmiocie mianowania na urzędnika służby cywilnej, w terminie miesiąca od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Szefa Służby Cywilnej na rzecz skarżącej B.B. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6190 Służba Cywilna, pracownicy mianowani, nauczyciele
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba cywilna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Szef Służby Cywilnej
Uzasadnienie strona 1/11

[...] sierpnia 2009 r. B. B. (dalej jako skarżąca) złożyła do Szefa Służby Cywilnej pismo, w którym domagała się mianowania jej na podstawie art. 40 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz.1505 ze zm.) w trybie pilnym, a zatem przed zaplanowanym na ten rok terminem dokonania mianowań w służbie cywilnej. Skarżąca uzasadniała swój wniosek otrzymaniem z Ministerstwa [...] wypowiedzenia umowy o pracę, którego termin upływał [...] sierpnia 2009 r.

W piśmie z [...] sierpnia 2009 r. Zastępca Dyrektora Departamentu Służby Cywilnej poinformował skarżącą, iż brak jest możliwości zmiany terminu mianowania wyznaczonego dla wszystkich spełniających warunki do mianowania w danym roku na [...] grudnia 2009 r. z doraźnych i indywidualnych przyczyn. Wskazał również, że w zakresie w jakim skarżąca kwestionuje rozstrzygnięcia dyrektora generalnego urzędu w zakresie polityki zatrudnienia przysługuje jej zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o służbie cywilnej prawo wystąpienia do sądu pracy rozpatrującego spory o roszczenia dotyczące stosunku pracy.

Pismem z [...] listopada 2009 r. skarżąca zwróciła się do Szefa Służby Cywilnej o potwierdzenie, iż otrzyma mianowanie [...] grudnia 2009 r.

Pismem z [...] listopada 2009 r. Dyrektor Departamentu Służby Cywilnej poinformował skarżącą, że niedopuszczalne jest dokonanie mianowania osoby, która w dniu mianowania nie posiada statusu pracownika służby cywilnej, tj. nie pozostaje w służbie cywilnej w stosunku pracy na podstawie umowy o pracę.

Pismem z [...] listopada 2009 r. skarżąca wniosła o mianowanie jej [...] grudnia 2009 r. na urzędnika służby cywilnej.

Odpowiadając na powyższe Szef Służby Cywilnej w piśmie z [...] listopada 2009r., przedstawił ponownie podstawy prawne warunkujące możliwość mianowania urzędnika służby cywilnej i poinformował o braku istnienia podstaw dla mianowania skarżącej. Poinformował skarżącą, że ani przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej, ani przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej nie przewidują trybu odwoławczego w sprawach dotyczących mianowania w służbie cywilnej. Tym samym, na mocy art. 291 § 1 Kodeksu pracy, roszczenie to przedawnia się z upływem 3 lat od dnia, w którym stało się wymagalne.

W kolejnym piśmie z [...] grudnia 2009 r. skarżąca wystąpiła z wnioskiem o wydanie zaświadczenia o ukończeniu z wynikiem pozytywnym postępowania kwalifikacyjnego dla pracowników służby cywilnej i o uzyskaniu miejsca uprawniającego do mianowania. Zaświadczenie takie z datą [...] grudnia 2009 r. zostało skarżącej wydane.

Wyrokiem z [...] kwietnia 2014 r. Sąd Najwyższy, uchylił wyrok Sądu Okręgowego w [...] z [...] maja 2013 r., sygn. akt [...] i poprzedzający go wyrok Sądu Rejonowego [...] w [...] z [...] lutego 2013 r., sygn. akt [...], w części objętej jego pkt II, znosząc postępowanie przed tymi Sądami i sprawę przekazując Prezesowi Rady Ministrów. W uzasadnieniu Sądu Najwyższy stwierdził, że roszczenie skarżącej ma charakter wybitnie publicznoprawny. W sprawie o ustalenie zobowiązania Szefa Służby Cywilnej do wydania aktu mianowania na urzędnika państwowego przysługuje droga administracyjna, na co wskazuje także art. 5 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (jednolity tekst: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako P.p.s.a.). Zgłoszone przez skarżącą roszczenie zakwalifikować należy jako odwołanie od decyzji Szefa Służby Cywilnej odmawiającej mianowania jej na urzędnika służby cywilnej.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6190 Służba Cywilna, pracownicy mianowani, nauczyciele
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba cywilna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Szef Służby Cywilnej