Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk, Sędziowie WSA Ewa Grochowska - Jung, Iwona Dąbrowska (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi M. J. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] maja 2013 r. o udzielenie informacji publicznej 1. zobowiązuje Ministra Spraw Wewnętrznych do rozpoznania wniosku skarżącego M.J. o udostępnienie informacji publicznej z dnia [...] maja 2013 r. w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, 2. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych na rzecz skarżącego M. J. kwotę 357 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia [...] maja 2013 r. M. J. zwrócił się do Ministra Spraw Wewnętrznych o udostępnienie informacji o wysokości miesięcznego wynagrodzenia netto, uwzględniającej wszystkie dodatki, rzecznika prasowego resortu [...].
Pismem z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] Minister poinformował, że na mocy art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. 2001 r. Nr 112, poz. 1198 ze zm.; dalej także u.d.i.p.) prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy, przy czym ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz w przypadku, gdy osoba fizyczna rezygnuje z przysługującego jej prawa.
Jednakże w świetle wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 września 2010 r., sygn. I OSK 1035/10 uznać należy, że informacja dotycząca wynagrodzenia konkretnej osoby oraz wysokości jej wynagrodzenia nie stanowi informacji publicznej, a wniosek złożony wniosek w takim przedmiocie jest wnioskiem złożonym ad personam. Podobne wnioski organ wyciągnął z treści uchwały Sądu Najwyższego z dnia 16 lipca 1993 r. sygn. I PZP 28/93) gdzie orzeczono, iż ujawnienie przez pracodawcę bez zgody pracownika wysokości jego wynagrodzenia za pracę może stanowić naruszenie dobra osobistego w rozumieniu art. 23 i 24 kodeksu cywilnego. W uzasadnieniu tej uchwały Sąd Najwyższy wywiódł, iż "Pracownik ma prawo do milczenia w zakresie jego stosunku pracy dotyczącego wysokości wynagrodzenia.
Pismem z dnia 25 listopada 2013 r. M. J. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] maja 2013 r., zarzucając organowi bezpodstawne uchylanie się od udostępnienia żądanej w nim informacji. Jednocześnie wniósł o:
- zobowiązanie Ministra Spraw Wewnętrznych w W.do rozpatrzenia wniosku M. J. z dnia [...] maja 2013 roku o udzielenie informacji publicznej w terminie 14 dni od otrzymania odpisu wyroku wraz ze stwierdzeniem jego prawomocności;
- stwierdzenie, że bezczynność organu - Ministra Spraw Wewnętrznych w W. nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa;
- zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych w całości, w szczególności związanych z opłatą od skargi;
- zasądzenie od organu władzy publicznej - Ministra Spraw Wewnętrznych w W. na rzecz skarżącego wszelkich kosztów postępowania wg norm przepisanych.
Uzasadniając skargę M. J. wskazał, że informacja dotycząca miesięcznego wynagrodzenia rzecznika prasowego ministerstwa stanowi, wbrew twierdzeniom organu, informację publiczną, albowiem dotyczy ona wydatkowania środków publicznych przez organy administracji. Na poparcie powyższej tezy skarżący przytoczył wyroki WSA w Warszawie - z dnia 11 października 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 298/13 oraz z dnia 13 grudnia 2013 roku, sygn. akt II SAB/Wa 386/12 i WSA - z dnia 6 marca 2013 r., sygn. akt II SAB/Ke 3/13. Zgodnie z ich treścią, dane dotyczące wynagrodzeń funkcjonariuszy publicznych są danymi o dysponowaniu publicznymi środkami, co mieści się w granicach wyznaczonych przez art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. c u.d.i.p.