Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędziowie WSA Andrzej Góraj (spr.), Anna Mierzejewska, Protokolant Referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2013 r. sprawy ze skargi Głównego Inspektora [...] na bezczynność Naczelnej Rady Aptekarskiej w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] grudnia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej 1. stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 2. umarza postępowanie w pozostałym zakresie, 3. zasądza od Naczelnej Rady Aptekarskiej na rzecz strony skarżącej Głównego Inspektora [...] kwotę 100 (słownie: sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia [...] grudnia 2012 r. Główny Inspektor [...] zwrócił się do Naczelnej Rady Aptekarskiej z wnioskiem, w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), o podanie danych statystycznych dotyczących liczby postępowań dyscyplinarnych przeprowadzonych w 2012 r. przez Naczelną Radę Aptekarską w stosunku do kierowników aptek w zakresie prowadzonej reklamy apteki, zabronionej w ustawie - Prawo farmaceutyczne.
W odpowiedzi na wniosek, Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej - pismem z dnia [...] stycznia 2013 r. - wyraził zaskoczenie zadanym pytaniem i stwierdził, że w związku z tym, iż żądane we wniosku liczby nie odzwierciedlają skali problemu, to nie uważa za zasadne operowanie danymi.
Pismo podobnej treści (pismo z dnia [...] lutego 2013 r.) Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej przesłał do wnioskodawcy, odpowiadając na pismo z [...] lutego 2013 r.
Kolejnym pismem z [...] marca 2013 r. Główny Inspektor [...] ponowił swój wniosek i wobec braku jego realizacji w dniu [...] kwietnia 2013 r. złożył skargę do Sądu na bezczynność zobowiązanego organu.
Pismem z dnia [...] maja 2013 r. Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej udzielił wnioskodawcy odpowiedzi na pytanie postawione we wniosku z [...] grudnia 2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe.
Zgodnie z brzmieniem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej i to z przepisami obowiązującymi w dacie jej wydania.
Postępowanie toczące się wskutek wniesienia skargi i analizowane pod tym kątem podlegało umorzeniu. Zgodnie z przepisem art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg m. in. na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminie określonym przez przepisy prawa. Powyższe oznacza zatem, że zarzut bezczynności powinien się pojawić wówczas, gdy organ, będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do podjęcia czynności, pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma bowiem na celu spowodowanie wydania przez właściwy organ administracji publicznej oczekiwanego aktu, lub dokonania określonej czynności materialno-technicznej w postaci udzielenia żądanej informacji. Przez pryzmat realizacji tego celu należy więc oceniać zasadność toczenia się postępowania wywołanego skargą na bezczynność organu administracji.