Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Sędzia WSA Adam Lipiński Sędzia WSA Jacek Fronczyk (spr.) Protokolant Małgorzata Kędzielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi S. K. na bezczynność Komendanta Miejskiego Policji w S. w przedmiocie dostępu do informacji publicznej 1) zobowiązuje Komendanta Miejskiego Policji w S. do rozpatrzenia wniosku skarżącego z dnia 19 maja 2009 r. w zakresie określonym w tirecie drugim w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego odpisu wyroku wraz z aktami sprawy, 2) zasądza od Komendanta Miejskiego Policji w S. na rzecz skarżącego S. K. kwotę 128,49 zł (sto dwadzieścia osiem złotych 49/100), tytułem zwrotu kosztów postępowania.
S. K. przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uczynił bezczynność Komendanta Miejskiego Policji w S., polegającą na nierozpatrzeniu jego wniosku z dnia [...] maja 2009 r., złożonego w trybie dostępu do informacji publicznej, w zakresie wskazanym w punkcie drugim (w tirecie drugim) tego wniosku, w którym zwrócił się o udostępnienie mu wszystkich wytworzonych przez organ Policji dokumentów związanych ze zdarzeniem, mającym miejsce w dniu [...] listopada 2008 r. i w dniu [...] stycznia 2009 r., po zgłoszeniu przez skarżącego faktu popełnienia wykroczenia przez kierowcę samochodu ciężarowego, tj. notatek urzędowych, protokołów z przesłuchań świadków i wszystkich innych dokumentów dotyczących tej sprawy, wytworzonych w wyniku postępowania wyjaśniającego.
W uzasadnieniu skargi wskazał m.in., że pismem z dnia [...] czerwca 2009 r. Komendant Miejski Policji w S. udzielił mu informacji w zakresie punktu pierwszego (tiretu pierwszego) jego wniosku z dnia [...] maja 2009 r., natomiast w zakresie opisanego wyżej punktu drugiego (tiretu drugiego) tegoż wniosku uznał, że żądane dokumenty mają jedynie charakter wewnętrzny, nie stanowią więc - w ocenie organu - informacji publicznej, która podlegałaby udostępnieniu.
S. K. wyjaśnił także, że pomimo kierowanych do organu ponagleń, jego wniosek z dnia [...] maja 2009 r. w części dotyczącej punktu drugiego (tiretu drugiego) nadal pozostaje nierozpatrzony. Zdaniem skarżącego, informacja o załatwianych przez organy administracji publicznej sprawach jest informacją publiczną i dlatego jego wniosek w całości powinien zostać rozpatrzony na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.).
W odpowiedzi na skargę Komendant Miejski Policji w S. wniósł o jej oddalenie, wskazując, że żądane przez stronę dokumenty nie mają charakteru informacji publicznej. Zdaniem organu, udostępnienie skarżącemu całości materiałów, w tym protokołów przesłuchania świadków czy notatek policjantów dotyczących konkretnej sprawy o wykroczenie, wydaje się wykraczać poza zakres działania ustawy o dostępie do informacji publicznej. Sprawy te nie dotyczyły bowiem władz publicznych lub innych podmiotów wykonujących zadania publiczne, ani też osób pełniących funkcje publiczne, ale indywidualnych osób prywatnych, do których ustawa nie ma zastosowania.
Komendant Miejski Policji w S. zwrócił także uwagę na fakt, iż kwestia udostępniania materiałów sprawy o wykroczenie, w której prowadzone były czynności wyjaśniające, uregulowana jest w ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (t. j.: Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 848 ze zm.). Zgodnie z jej art. 38 § 1, do czynności procesowych, prowadzonych w ramach postępowania w sprawie o wykroczenie, odpowiednie zastosowanie ma jedynie art. 156 § 1-4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555 ze zm.). Nie został natomiast recypowany § 5 tej regulacji, mówiący o dostępie do akt postępowania przygotowawczego osób w nim wymienionych, co w konsekwencji oznacza, że w przypadku spraw o wykroczenie, zapoznanie z aktami możliwe staje się jedynie na etapie sprawy sądowej. O tym skarżący został powiadomiony stosownymi pismami. Nietrafny jest wobec tego zarzut bezczynności organu. Bezspornym jest wszak, że stan bezczynności polega na niepodjęciu przez organ żadnych czynności w sprawie lub też na sytuacji, gdy organ wprawdzie prowadził postępowanie, lecz nie zakończył go wydaniem stosownego aktu lub nie podjął stosownej czynności. Przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej przewidują wydanie decyzji jedynie w przypadku odmowy udostępnienia informacji lub umorzenia postępowania. W ocenie organu, żądana przez zainteresowanego informacja nie jest informacją publiczną, nie ma zatem podstaw do wydania decyzji w tym przedmiocie. Wydanie decyzji w sytuacji, gdy nie przewidują tego przepisy prawa, oznacza wydanie jej bez podstawy prawnej i skutkuje stwierdzeniem nieważności na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.). Skoro organ poinformował skarżącego, że żądana przez niego informacja nie mieści się w kategorii spraw, do których zastosowanie ma ustawa o dostępie do informacji publicznej, to zarzut pozostawania w bezczynności jest nieuzasadniony.