Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska, Sędziowie WSA Ewa Pisula-Dąbrowska (spr.), WSA Eugeniusz Wasilewski, Protokolant Eliza Kusy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi A. K. na bezczynność Dyrektora Oddziału Regionalnego WAM w W. w przedmiocie wydania decyzji w przedmiocie opróżnienia lokalu mieszkalnego Zobowiązać Dyrektora Oddziału Regionalnego w W. Wojskowej Agencji Mieszkaniowej do rozpatrzenia wniosku A. K. z dnia [...] czerwca 2005 r. w terminie 30 dni od uprawomocnienia się wyroku i przesłania akt administracyjnych organowi
A. K. przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uczynił bezczynność Dyrektora Oddziału Regionalnego w W. Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w przedmiocie rozpoznania jego wniosku z dnia [...] czerwca 2005 r. dotyczącego wydania decyzji w sprawie opróżnienia lokalu mieszkalnego w W. przy ul. [...] przez byłą żonę Panią M. K.
Skarżący podkreślił, że przepis art. 37a ust. 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 z późn. zm.) zobowiązuje organ do wydania żądanej przez niego decyzji z urzędu, tym bardziej więc winien to uczynić na jego umotywowany interesem prawnym wniosek. Zarzucił, że organ pozostaje w bezczynności w celu uniknięcia wykonania czynności, do których zobowiązała go ustawa oraz uniknięcia weryfikacji zajętego stanowiska przez organ nadrzędny i sąd administracyjny.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Wyjaśnił, że zgodnie z art. 37 a ust. 1 cyt. wyżej ustawy osoby zajmujące lokal mieszkalny bez tytułu prawnego są obowiązane do jego opróżnienia, uiszczenia opłat za używanie lokalu i opłat pośrednich oraz zapłaty odszkodowania w wysokości 200 % wartości należnych opłat za używanie lokalu za każdy rozpoczęty miesiąc jego zajmowania. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dyrektor oddziału regionalnego Agencji wydaje decyzje w sprawie opróżnienia lokalu mieszkalnego oraz wysokości należnych opłat i odszkodowań (ust. 2). Dyrektor Oddziału Regionalnego w W. Wojskowej Agencji Mieszkaniowej podkreślił, że przedmiotowy lokal mieszkalny został przydzielony skarżącemu, jako żołnierzowi zawodowemu na podstawie decyzji przydziału osobnej kwatery stałej nr [...] z dnia [...] marca 1981 r. Przy ustaleniu należnej powierzchni mieszkalnej kwatery uwzględniono żonę skarżącego M. K. oraz ich [...] dzieci. W [...] r. Sąd Wojewódzki w W. orzekł rozwód skarżącego z M. K. określając jednocześnie sposób użytkowania przez nich zajmowanego lokalu mieszkalnego. Do dnia 30 czerwca 2004 r. sprawy osób rozwiedzionych regulował art. 28 cyt. ustawy, zgodnie z którym rozwiedzeni małżonkowie mogli zamieszkiwać w dotychczas zajmowanej kwaterze lub rozwiązać problem mieszkaniowy we własnym zakresie. Znowelizowana z dniem 1 lipca 2004 r. ustawa nie reguluje spraw mieszkaniowych osób rozwiedzionych.
W odpowiedzi na skargę organ zarzucił, nadto że skarżący domaga się wydania decyzji administracyjnej w sprawie opróżnienia lokalu mieszkalnego przez byłą żonę, podczas gdy żaden przepis cytowanej ustawy nie stanowi podstawy do wydania takiej decyzji, skoro M. K. sąd powszechny w wyroku rozwodowym przyznał prawo użytkowania części lokalu. Organ podkreślił też, że przed Sądem Rejonowym dla W. toczy się sprawa z powództwa M. K. przeciwko Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w przedmiocie złożenia oświadczenia woli w sprawie najmu spornego lokalu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje: