Zaznaczenia wymaga, że wprawdzie od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego, jednakże konkretne żądanie udzielenia informacji musi podlegać wstępnej ocenie pod kątem tego, czy mamy do czynienia z informacją o sprawach publicznych ważnych i interesujących dla ogółu. Wymaga to od podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji obiektywizacji treści wniosku, natomiast podmiot wnioskujący o udzielenie informacji powinien mieć obiektywny, a nie subiektywny, interes w jej uzyskaniu (por. Irena Kamińska, Mirosława Rozbicka-Ostrowska "Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz", wyd. III. 2016 r., opubl. w SiP "Lex",. Komentarz do art. 2 ).
Treść wniosku oraz skargi sugeruje, iż skarżąca domagała się wnioskowanych informacji z uwagi na swój indywidualny interes - spór z organem dotyczący spraw administracyjnych prowadzonych przed tym organem z jej udziałem oraz jej rodziny, stąd można wyprowadzić wniosek, o zamiarze nadużycia przez skarżącą prawa do informacji publicznej w celu realizacji swoich indywidualnych interesów.
Uzupełniająco wyjaśnić należy, iż Sąd rozpatrując skargę na bezczynność bada jej istnienie na dzień wniesienia skargi. Dlatego bez znaczenia dla rozpoznania niniejszej sprawy pozostają podnoszone w pismach składanych do akt niniejszej sprawy zarzuty dotyczące rzekomych bezczynności i zaniechań organu, które miały miejsce po wniesienia skargi i dotycząc kolejnych żądań i wniosków skarżącej.
Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił skargę jako niezasadną, na podstawie art. 151 P.p.s.a. Sąd rozpatrzył sprawę na posiedzeniu niejawnym, w trybie uproszczonym, zgodnie z art. 119 pkt 4 i art. 120 P.p.s.a.