Dnia 09 sierpnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Asesor WSA Jan Szuma po rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 09 sierpnia 2018 roku sprawy ze skargi T. K. na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie świadczenia wychowawczego I. zobowiązuje Prezydenta Miasta do załatwienia wniosku skarżącej z dnia 26 września 2017 r. w terminie 14 dni od otrzymania prawomocnego wyroku, II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, III. zasądza od Prezydenta Miasta na rzecz skarżącej kwotę 497 zł (czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
T. C. (polska transkrypcja nazwiska według wydanej Karty Polaka nr [...]) - T. K. (zapis transliteracyjny w białoruskim paszporcie i polskiej wizie pobytowej) w dniu 26 września 2017 r. wystąpiła do Prezydenta Miasta ([...]) - dalej również: Prezydent Miasta; organ; organ I instancji - z wnioskiem o przyznanie prawa do świadczenia wychowawczego na rzecz drugiego dziecka E. K. - E. C. (dane pierwszego dziecka w formularzu wniosku zostały przekreślone przez wnioskodawczynię).
Prezydent Miasta w piśmie z dnia 26 września 2017 r. wezwał wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez przedłożenie - w terminie 14 dni od daty doręczenia wezwania - "kserokopii karty pobytu - z adnotacją dostęp do rynku pracy". Wezwanie zostało uczynione na podstawie art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2016 r., poz. 195) - dalej również: ustawa o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, ustawa pomocowa - i pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie do [...] [organu] wpłynęły 2 października 2017 r. oraz 12 października 2017 r. dwa pisma pełnomocnika (radcy prawnego) T. C. (dalej w tekście również wnioskodawczyni; zainteresowana; skarżąca), w których pełnomocnik stwierdził, że wnioskodawczyni jest cudzoziemcem mającym prawo do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pełnomocnik podniósł, że zażądanie od strony dostarczenia karty pobytu jest nieuzasadnione z uwagi na brak ustawowego obowiązku posiadania karty pobytu w celu otrzymania świadczenia wychowawczego. Argumentował, że skoro strona posiada prawo do wykonywania pracy na podstawie wizy, nie ma obowiązku składania karty pobytu. Pełnomocnik stwierdził, że w tym przypadku przyznanie prawa do świadczenia wychowawczego powinno nastąpić na podstawie Karty Polaka oraz wizy. Do pierwszego pisma wnioskodawczyni została dołączona odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej na interpelację poselską nr 4559 z dnia 20 lipca 2016 r. w sprawie korzystania z programu 500+ przez Polaków mieszkających poza granicami Unii Europejskiej.
W nawiązaniu do pierwszego pisma pełnomocnika wnioskodawczyni z dnia 27 września 2017 r. [...] [organ] w piśmie z dnia 16 listopada 2017 r. wyjaśnił[...], że na podstawie analizy wniosku strony zostało ustalone, iż zainteresowana nie posiada aktualnej karty pobytu, a obecnie legitymuje się wizą i Kartą Polaka; Karta Polaka uprawnia do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez konieczności posiadania zezwolenia, jednak ustawa o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci oraz przepisy rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 lipca 2017 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenie wychowawcze oraz zakresu informacji, jakie mają być zawarte we wniosku, zaświadczeniach oraz oświadczeniach o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego (Dz.U z 2017 r. poz. 1465) - dalej również; rozporządzenie wykonawcze - wymagają posiadania karty pobytu. Organ końcowo stwierdził, że skoro wnioskodawczyni o taką kartę wystąpiła, to gdy ją otrzyma nie będzie konieczności opatrzenia jej adnotacją o dostępie do rynku pracy, który wynika z uprawnień Karty Polaka. W piśmie tym organ poinformował również wnioskodawczynię, że nadal obowiązuje wezwanie z dnia 26 września 2017 r., w którym strona została zobowiązana, w terminie 14 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia, do dostarczenia kserokopii karty pobytu.