Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik (spr.) Sędzia NSA Jerzy Krupiński po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi S. S. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu w przedmiocie wydania decyzji o zwolnieniu ze służby 1) zobowiązuje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu do wydania decyzji dotyczącej stosunku służbowego S. S. w terminie 30 dni od dnia otrzymania przez organ odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami, 2) stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez S. S., zwanego dalej również skarżącym, jest bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu, zwanego dalej także DIAS w Opolu, w wydaniu decyzji o jego zwolnieniu z służby.
Stan faktyczny sprawy przedstawiał się następująco:
Skarżący w okresie od dnia [...] do dnia 28 lutego 2017 r. pełnił stałą służbę w Izbie [...] w [...], zaś od dnia 1 marca 2017 r. do dnia 31 sierpnia 2017 r. w Izbie Administracji Skarbowej w Opolu na stanowisku [...] w stopniu [...]. Po dniu 1 marca 2017 r. skarżący nie otrzymał propozycji dalszej służby, ani żadnej informacji o miejscu pełnienia służby.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w dniu 31 sierpnia 2017 r. sporządził i przesłał skarżącemu świadectwo służby, gdzie jako przyczynę ustania stosunku służbowego skarżącego wskazał na art. 170 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, ze zm.).
Pismem z dnia 28 maja 2018 r. skarżący zwrócił się do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu o wydanie w stosunku do niego decyzji administracyjnej zwalniającej go ze służby w Służbie Celno-Skarbowej. Uzasadniając wniosek skarżący wskazał, że jest funkcjonariuszem [...], który nie otrzymał propozycji służby w Służbie Celno-Skarbowej. W jego ocenie, skoro jego stosunek służbowy ma charakter administracyjno-prawny, to zgodnie z orzecznictwem NSA zwolnienie ze służby winno być dokonane w formie decyzji, gdyż wówczas nastąpi prawna możliwość kontroli legalności takiej decyzji i jej zasadności. Dodał, że intencją wniosku było uzyskanie kontroli działań prawnych Dyrektora Izby Administracji Skarbowej prowadzących do jego faktycznego zwolnienia ze służby.
Pismem z dnia 25 czerwca 2018 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Opolu przytoczył przepisy ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 508, ze zm.), tj. art. 276 oraz przepisy ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, ze zm.), tj. art. 165 ust. 3, ust. 7, art. 169 ust. 4 oraz art. 170 i stwierdził, że brak jest materialnoprawnej podstawy do rozpatrzenia żądania w trybie administracyjnym. Wyjaśnił, że organ administracji może orzekać w procesowej formie decyzji administracyjnej tylko wówczas, gdy upoważnia go do tego przepis powszechnie obowiązującego prawa materialnego. W przedmiotowej sprawie wygaśnięcie stosunku służbowego traktowane przez ustawodawcę jak zwolnienie ze służby następuję ex lege bez konieczności wydania aktu administracyjnego, a tym samym niemożliwe jest wszczęcie i prowadzenie postępowania administracyjnego i wydanie decyzji o wygaśnięciu stosunku służbowego funkcjonariusza.
Pismem z dnia 13 sierpnia 2018 r. skarżący wniósł ponaglenie do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. Przywołując art. 37 § 1 K.p.a. domagał się stwierdzenia bezczynności DIAS w Opolu oraz niezwłocznego załatwienia sprawy i wydania stosownej decyzji.