Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 sierpnia 2021 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia A w [...] na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w Opolu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.
Pismem z 20 czerwca 2021 r. Stowarzyszenie zwykłe "A" z siedzibą w [...] (dalej: Stowarzyszenie) wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, za pośrednictwem Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w Opolu (dalej także: organ lub OWIF), skargę - jak określiło - na bezczynność tego organu w załatwieniu jego wniosku z 21 czerwca 2020 r., kierowanego w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 2176 z późn. zm.) dalej: ustawa lub "u.d.i.p.", i przewlekłe prowadzenie postępowania w tym zakresie.
Autor skargi wskazał, że organ naruszył art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji i art. 4 ust. 1 w zw. z art. 1 ust.1, art. 3 ust. 1 pkt 1 i art. 13 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Formułując ten zarzut wniósł o:
zobowiązanie Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w Opolu do załatwienia wniosku Stowarzyszenia z dnia 21 czerwca 2020 r. w terminie 7 dni od wydania wyroku;
stwierdzenie bezczynności i przewlekłości postępowania Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w Opolu w zakresie nieudostępnienia informacji publicznej;
uznanie, że bezczynność i przewlekłość postępowania Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w Opolu miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa;
wymierzenie grzywny Opolskiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Farmaceutycznemu na podstawie art. 149 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), dalej: Ppsa, w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6;
zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania podług norm przypisanych.
W jej motywach przedstawił przebieg zdarzeń począwszy od złożenia wniosku, w tych ramach odnotował, że wnioskiem z 21 czerwca 2020 r. Stowarzyszenie zwykłe "A" z siedzibą w [...] przy ulicy [...] w gminie [...] zwróciło się do Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego o udzielenie informacji w kwestii: czy podmioty:
"1. B. zarejestrowany w rejestrze Wojewody Opolskiego pod numerem [...], NIP [...], Regon [...];
2. C. zarejestrowany w Okręgowej Radzie Lekarskiej w [...] pod numerem [...] wykonujące działalność leczniczą w [...] na ulicy [...] uzyskały zgodę wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego na posiadanie i stosowanie preparatów zawierających środki odurzające grup I-N, II-N i III-N lub substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P na podstawie art.42 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. Przeciwdziałaniu narkomanii?".
Następnie autor skargi wskazał, że 2 lipca 2020 r. Opolski Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny w Opolu (dalej: organ lub OWIF) wydał decyzję odmawiającą udostępnienia wnioskowanej informacji. Pismem z 11 lipca 2020 r. Stowarzyszenie wniosło odwołanie od tej decyzji za pośrednictwem Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego w Opolu, który nie przesłał odwołania wraz z aktami sprawy do Głównego Inspektora Farmaceutycznego (dalej także: GIF) i tym samym - jak uznał - naruszył art. 133 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm.), dalej: "Kpa".