Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Krupiński (spr.) Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi R. S. na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1) zobowiązuje Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu do załatwienia wniosku skarżącego R. S. z dnia 23 kwietnia 2020 r., w terminie 1 miesiąca od dnia otrzymania prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi, 2) stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3) w pozostałym zakresie skargę oddala.
Pismem z dnia 18 maja 2020 r. R. S. (dalej: "skarżący"), reprezentowany w niniejszym postępowaniu przez ustanowionego z urzędu radcę prawnego W. L., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu (dalej: "organ") w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
Skarżący domagał się zobowiązania organu do udostępnienia żądanej informacji publicznej, stwierdzenia, że organ dopuścił się bezczynności, nałożenia na organ grzywny w maksymalnej wysokości oraz zasądzenia kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu wskazał, że organ poinformował go, iż żądane dane nie stanowią informacji publicznej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi i umorzenie postępowania. W uzasadnieniu podniósł, że skarżący wystąpił w dniu 23 kwietnia 2020 r. o udostępnienie mu kopii wszystkich odpowiedzi na skargi osadzonych, uznanych za zasadne lub częściowo zasadne. Pismem z 5 maja 2020 r. poinformowano skarżącego, że żądana przez niego informacja nie stanowi informacji publicznej. Na skutek wniesienia skargi organ zweryfikował swoje stanowisko i uznał, że odpowiedź z dnia 5 maja 2020 r. nie stanowiła właściwej formy załatwienia wniosku strony i w związku z tym pismem z dnia 23 czerwca 2020 r. udostępnił skarżącemu żądane informacje. Tym samym postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie stało się bezprzedmiotowe i winno ulec umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. Ustosunkowując się do żądania nałożenia na organ grzywny podniósł, że początkowa odmowa udzielenia informacji wynikała z przyjętej wadliwej interpretacji przepisów a nie ze złej woli organu i nie powinna skutkować przyjęcia, że do bezczynności doszło z rażącym naruszeniem prawa ani nałożeniem grzywny.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 1 lipca 2020 r., sygn. akt II SPP/Op 43/20 udzielono skarżącemu prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego z urzędu.
Pismem procesowym z dnia 16 lipca 2020 r. pełnomocnik skarżącego podtrzymał wniesione przez niego zarzuty, podniósł, że żądana przez skarżącego informacja w postaci treści odpowiedzi na skargi osadzonych uznanych za zasadne lub częściowo zasadne w roku 2019 stanowi informacje publiczną, a informacja udzielona została z naruszeniem art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, po upływie 14 dni od złożenia wniosku. Podkreślił, że organ nie skorzystał z instytucji przedłużenia terminu do udzielenia odpowiedzi, a znaczny upływ czasu oraz dotychczasowa postawa organu uzasadniają wniosek o nałożenie grzywny w maksymalnej wysokości. Podniósł też, że do tej pory organ nie udzielił skarżącemu informacji w żądanym przez niego zakresie i stąd wniosek o umorzenie postępowania nie jest zasadny.
Pełnomocnik skarżącego wnosił również o zasądzenie od organu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego lub o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.