Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) sędzia WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 1 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi P. K. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy M. w udostępnieniu informacji publicznej I. zobowiązuje Burmistrza Miasta i Gminy M. do rozpoznania wniosku skarżącego z dnia 1 września 2020 r., - w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt organowi; II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Burmistrza Miasta i Gminy M. na rzecz P.K. kwotę "[...]" zł ("[...]" złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
P. K. (dalej: "Skarżący") wywiódł do tut. Sądu skargę na bezczynność Burmistrza Gminy i Miasta A (dalej: "Burmistrz") w rozpoznaniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej.
Podał, że 1 września 2020 r. złożył drogą elektroniczną wniosek o udostępnienie informacji publicznej przez przesłanie skanów umów na usługi prawne (obsługę prawną Urzędu Gminy, jednostek organizacyjnych Gminy), obowiązujących od listopada 2018 r. do sierpnia 2020 r. Na wezwanie Burmistrza z 9 września 2020 r. do sprecyzowania, w jakim zakresie domaga się udostępnienia informacji publicznej, która może być zawarta w ww. umowach, Skarżący wyjaśnił, że chce dowiedzieć się: ile Gmina płaci za obsługę prawną, do czego na mocy umowy jest zobowiązany prawnik, ile dni (godzin) wykonuje zadania w Urzędzie Gminy, czy za jakieś usługi pobiera dodatkowe opłaty (poza standardowym wynagrodzeniem miesięcznym) oraz czy w ramach standardowego wynagrodzenia reprezentuje Gminę przed sądami? Ponadto Skarżący poinformował organ, że z wnioskiem o tożsamej treści zwrócił się do wszystkich jednostek samorządu terytorialnego z terenu powiatu ostródzkiego, gdyż zamierza opracować i udostępnić organom porównanie w tym zakresie. Celem działania Skarżącego jest bowiem zapobieganie "szastaniu" publicznymi pieniędzmi przez wójtów małych gmin. Skarżący wniósł dodatkowo o przesłanie skanów wszystkich faktur za obsługę prawną za lata 2019 - 2020. Następnie, pismem z 28 września 2020 r., Burmistrz powołując się na art. 21 ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2019 r., poz. 1446), wezwał Skarżącego do dostosowania wniosku do wskazanego przepisu. Zdaniem Skarżącego, z art. 13 ust. 1 tej ustawy wynika, że informacje sektora publicznego udostępnia się lub przekazuje w celu ich ponownego wykorzystania bezwarunkowo. Stwierdził ponadto, że umowy o obsługę prawną stanowią informację publiczną prostą i powinny być udostępniane w przypadku złożenia takiego wniosku.
Skarżący wniósł o zobowiązanie organu do udzielenia żądanej informacji i zasądzenia kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz wniósł o oddalenie skargi w całości i zasądzenie od Skarżącego na rzecz organu kosztów postępowania.
Wywiódł, że celem ustawy o dostępie do informacji publicznej nie jest zapewnienie nieskrępowanego dostępu do dokumentów znajdujących się w posiadaniu organów administracji publicznej. Skoro Skarżący zawarł we wniosku żądanie przesłania skanów wskazanych wyżej umów, organ wystąpił do niego o wskazanie zakresu żądanej informacji publicznej, która może być zawarta w tych umowach. Z wyjaśnienia Skarżącego z 9 września 2020 r. wynikało, że wniosek dotyczy ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego. Informacje publiczne zawarte w żądanych umowach mają bowiem posłużyć stworzeniu opracowania dotyczącego funkcjonowania obsługi prawnej w jednostkach samorządu terytorialnego z terenu powiatu ostródzkiego, które będzie dalej udostępniane. W związku z tym, pismem z 28 września 2020 r. organ wystąpił do Skarżącego o dostosowanie wniosku do przepisów ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego, lecz Skarżący nie zastosował się do wezwania. Organ przyznał, że informacje zawarte w umowach o obsługę prawną jednostki samorządu terytorialnego stanowią informację publiczną, która może podlegać zasadom określonym w ustawie o dostępie do informacji publicznej i ustawie o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego. Zastrzegł jednocześnie, że udostępnianie tych informacji musi przebiegać zgodnie z zapisami tych aktów prawnych. Stwierdził, że nie stawiał warunków udostępnienia informacji, lecz wskazywał na konieczność określenia zakresu żądanej informacji publicznej, a następnie - dostosowania wniosku do przepisów ustawy, co wprost wynika z art. 5 pkt 2 w związku z art. 21 ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego.