Sprawa ze skargi na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w złożeniu propozycji służby I. zobowiązuje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej do wydania decyzji dotyczącej stosunku służbowego M. C.- w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez organ odpisu prawomocnego orzeczenia wraz z aktami sprawy; II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 497 złotych (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Bogusław Jażdżyk sędzia WSA Beata Jezielska Protokolant sekretarz sądowy Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi M. C. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w złożeniu propozycji służby I. zobowiązuje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej do wydania decyzji dotyczącej stosunku służbowego M. C.- w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez organ odpisu prawomocnego orzeczenia wraz z aktami sprawy; II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 497 złotych (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/6

Z przekazanych akt administracyjnych wynika, że przedmiotem skargi M C z dnia "[...]"r. jest bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O (dalej: Dyrektor IAS) w przedmiocie nieprzedstawienia propozycji służby do dnia "[...]"r.

Na podstawie przekazanych akt administracyjnych sprawy Sąd ustalił, że skarżący rozpoczął służbę w Służbie Celnej od dnia "[...]"r. i jako funkcjonariusz Służby Celnej pełnił ją nieprzerwanie, ostatnio tj. od dnia "[...]"r. w Izbie Administracji Skarbowej w O realizując zadania w Urzędzie Celno-Skarbowym w O.

Przed wniesieniem skargi skarżący złożył do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej w dniu "[...]"r. zażalenie na bezczynność i niezałatwienie sprawy w terminie przez Dyrektora IAS wyrażającą się w braku złożenia mu propozycji służby, pomimo stosownego ustawowego obowiązku do dnia "[...]"r., wynikającego z art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016r. poz. 1948 z późń.zm.) dalej zwana: ustawą wprowadzającą.

W skardze na bezczynność Dyrektora IAS skarżący, działając przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o to, aby Sąd stwierdził istnienie bezczynności Dyrektora IAS w związku z faktem braku przedstawienia skarżącemu propozycji służby i zobowiązał organ do zaprzestania bezczynności i niezwłocznego złożenia skarżącemu propozycji służby w Służbie Celno-Skarbowej, propozycji uwzględniającej posiadane kwalifikacje, przebieg służby oraz dotychczasowe miejsce zamieszkania.

Zarzucił, iż nie przedkładając mu propozycji służby organ dopuścił się naruszenia art. 165 ust. 7 ustawy wprowadzającej, poprzez brak przedstawienia propozycji służby, który to obowiązek powinien być wykonany do 31 maja 2017r. Podkreślono, że stan bezczynności organu stanowi zaprzeczenie prawa do dobrej administracji i narusza uprawnienie do rozpatrzenia sprawy w rozsądnym terminie. Przywołano art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, w którym sformułowane zostało prawo do rozpatrzenia sprawy bez zbędnej zwłoki, zaś odpowiednikiem tego prawa jest uprawnienie przewidziane w art. 37 k.p.a. oraz art. 52-54 p.p.s.a. Nadto zarzucono bezzasadne przedłużanie sprawy tj. nieprzedstawienie do dnia wniesienia skargi propozycji służby mimo spełnienia przez skarżącego ustawowych przesłanek oraz poprzez niewskazanie realnych przyczyn niedotrzymania terminu ustawowego. Wskazano, że odmowa narusza prawa skarżącego, przyznane mu aktem mianowania do służby i jest sprzeczna z art. 60, art. 2, art. 7, art. 32 Konstytucji RP, gwarantującymi prawo dostępu do służby publicznej na jednakowych zasadach. Zarzucono, że organ postępuje arbitralnie, bez podania jakichkolwiek powodów, z naruszeniem zasady proporcjonalności wyrażonej w art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Zdaniem skarżącego bezczynność organu pozbawia go prawa do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wniósł o jej odrzucenie ewentualnie o jej oddalenie. Wyjaśnił, że korzystając z uprawnień wynikających z ustawy przepisy wprowadzające, nie złożył funkcjonariuszowi M C pisemnej propozycji określającej nowe warunki zatrudnienia albo pełnienia służby. Zgodnie z art. 170 ust. 1 przepisów wprowadzających, stosunek służbowy funkcjonariusza wygasł z dniem 31 sierpnia 2017r. Organ wskazał, że pismem z dnia "[...]"r. skarżący wezwał Dyrektora IAS do usunięcia naruszenia prawa i przedłożenia propozycji służby w Służbie Celno-Skarbowej. W odpowiedzi na wezwanie, pismem z dnia "[...]"r., znak: "[...]" organ, poinformował skarżącego o przysługujących mu, jako organowi, uprawnieniach w zakresie przedkładania propozycji pracy/służby oraz o skutkach nieotrzymania przez funkcjonariusza takiej propozycji.

Strona 1/6