Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi A. Z. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w wydaniu decyzji dotyczącej urlopu wypoczynkowego za rok 2009 I. zobowiązuje Dyrektora Aresztu Śledczego do wydania aktu administracyjnego w przedmiocie wniosku skarżącego z dnia "[...]" w sprawie urlopu wypoczynkowego za 2009 rok, w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; II. zasądza od Dyrektora Aresztu Śledczego na rzecz skarżącego A. Z. kwotę 32,08 zł (słownie: trzydzieści dwa złote, osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia "[...]" A. Z. wystąpił do Dyrektora Aresztu Śledczego w "[...]" z wnioskiem o wydanie decyzji administracyjnej dotyczącej niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego za "[...]" rok stosownie do obowiązujących przepisów ustawy o Służbie Więziennej oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 listopada 1996r. w sprawie urlopów funkcjonariuszy Służby Więziennej.
W odpowiedzi pismem z dnia "[...]" Dyrektor Aresztu Śledczego wskazał, iż wnioskodawca został zwolniony ze służby w Służbie Więziennej na podstawie art. 39 ust. 2 pkt 3 ustawy o Służbie Więziennej, tj. wskutek wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby, zaś stosownie do treści art. 110 ust.2 powołanej ustawy funkcjonariusz zwolniony na tej podstawie otrzymuje 50% odprawy oraz ekwiwalent pieniężny za urlopy wypoczynkowe niewykorzystane w latach poprzedzających rok zwolnienia ze służby. Urlop wypoczynkowy za rok poprzedzający zwolnienie A. Z. ze służby, tj. za rok "[...]" został przez niego w całości wykorzystany, a stosownie do treści cytowanego przepisu ekwiwalent za niewykorzystany urlop za rok "[...]" nie należy się. Zaznaczono również, iż decyzją personalną nr "[...]" z dnia "[...]" poinformowano wnioskodawcę w sprawie przysługujących mu świadczeń związanych ze zwolnieniem ze służby, w tym także w sprawie wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. W ocenie organu wydanie odrębnej decyzji w powyższej sprawie jest bezzasadne.
Kolejnym pismem z dnia "[...]" A. Z. zwrócił się do Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w "[...]" ze "skargą" na działanie Dyrektora Aresztu Śledczego w "[...]". Wskazał, iż organ nie dopełnił swoich obowiązków nałożonych ustawą o Służbie Więziennej, bowiem zwolnił go ze służby bez udzielenia obligatoryjnego, należnego z mocy prawa, uprawnienia do urlopu wypoczynkowego, czym wyrządził mu szkodę finansową. Nadto wniósł o wyjaśnienie sprawy i informację w jaki sposób przedmiotowa sprawa zostanie załatwiona.
Pismem z dnia "[...]" Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej poinformował A. Z., iż stosownie do treści art. 110 ust. 2 ustawy o Służbie Więziennej ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby nie przysługuje w przypadku zwolnienia na podstawie art. 39 ust. 2 pkt 3 cytowanej ustawy, o czym wnioskodawca był informowany przez Dyrektora Aresztu Śledczego decyzją personalną nr "[...]" z dnia "[...]" oraz pismem z dnia "[...]". Tym samym organ podzielił stanowisko Dyrektora Aresztu Śledczego w "[...]" i uznał żądanie wnioskodawcy za bezpodstawne.
W zaistniałej sytuacji A. Z. skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w "[...]" w sprawie urlopu wypoczynkowego za rok "[...]" i wniósł o zobowiązanie organu do wydania decyzji administracyjnej bądź aktu o odmowie jej wydania w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy oraz zasądzenie na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania. W uzasadnieniu skarżący wskazał, iż organy pozostają w zwłoce, bowiem nie wydano żądanej decyzji administracyjnej ani też żadnego innego aktu administracyjnego o odmowie jej wydania. Zatem organ pozostaje w bezczynności w dokonywaniu czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącej uprawnienia wynikającego z art. 104 w zw. z art. 61 § 1 i 3 kpa.