Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2016r. sprawy ze skargi A. P. na bezczynność Marszałka Województwa w udostępnieniu informacji publicznej I. zobowiązuje Marszałka Województwa do rozpoznania pkt 1 wniosku skarżącego z dnia "[...]". - w terminie 14 dni; II. orzeka, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Marszałka Województwa na rzecz skarżącego kwotę 100 zł (sto złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia [...] r. A. P. zwrócił się do Urzędu Marszałkowskiego w O. z wnioskiem o udzielenie informacji publicznej w zakresie: 1. kopii kart drogowych pojazdu o numerze rejestracyjnym [...] za miesiące maj, czerwiec, lipiec, sierpień bieżącego roku; 2. kopii faktur lub innego dokumentu stwierdzającego tankowanie pojazdu wymienionego w pkt 1 wniosku (miejsce tankowania, ilość paliwa, koszt) za okres maj, czerwiec, lipiec, sierpień bieżącego roku; 3. kopii umów o dzieło lub zleceń lub innych form umów zawartych z "[...]" za rok 2013, 2014 i 2015.
Pismem z dnia [...] r. Dyrektor Departamentu Społeczeństwa Informacyjnego w Urzędzie Marszałkowskim w O. poinformował, że Urząd nie posiada żadnych umów zawartych z "[...]" w latach 2013, 2014 i 2015. Następnie w uzupełnieniu tej odpowiedzi pismem z dnia [...] r. Dyrektor Departamentu Społeczeństwa Informacyjnego w Urzędzie Marszałkowskim w O. wyjaśnił, że karty drogowe pojazdów służbowych nie są informacją publiczną i w związku z powyższym nie zostaną udostępnione. Powołał się przy tym na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 sierpnia 2013r. w sprawie o sygnaturze I OSK 681/13, w którym stwierdzono, że karty drogowe znajdujące się w posiadaniu organu stanowią dokumenty o charakterze wewnętrznym, bowiem nie zawierają danych publicznych i tym samym nie stanowią informacji publicznej. Karty drogowe dotyczą wyłącznie kwestii organizacji pracy w zakresie rozliczania czasu pracy pracowników uprawnionych do używania pojazdów służbowych przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych związanych z wyjazdami służbowymi i delegowaniem do pracy poza siedzibę urzędu. Są więc podstawą do powierzenia pracownikowi samochodu służbowego i mogą mieć jedynie znaczenie w sprawie odpowiedzialności materialnej pracownika za powierzone mienie. Mają wyłącznie walor organizacyjny i porządkowy, nie są załączane do akt sprawy, a są wyłącznie narzędziem pracodawcy w zakresie kierowania wykonywaniem pracy przez pracownika, ściśle skorelowanym z poleceniem służbowym (poleceniem wyjazdu służbowego). Karty drogowe nie są dokumentami sporządzonymi i podpisanym przez funkcjonariusza publicznego, gdyż zostają sporządzone przez pracowników w ramach pełnienia czynności służbowych i jako dokumenty wewnętrzne nie są skierowane do podmiotów zewnętrznych. Nie stanowią więc informacji publicznej. Natomiast do pisma dołączono kopie faktur za zakup paliwa do pojazdu służbowego o numerze rejestracyjnym [...], w miesiącach maj, czerwiec, lipiec, sierpień bieżącego roku.
W dniu [...] r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym) A. P. wystąpił ze skargą na bezczynność Marszałka Województwa w zakresie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] r., zarzucając naruszenie art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP w zw. z art. 10 Europejskiej Konwencji o ochronie Praw Człowieka i podstawowych wolności oraz przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez nieudzielenie informacji publicznej. W związku z tym wniósł o zobowiązanie Marszałka Województwa do wykonania wniosku w terminie 14 dni od dnia doręczenia akt organowi poprzez udostępnienie wnioskowanej informacji publicznej. Skarżący podniósł, że nie zgadza się ze stanowiskiem Marszałka Województwa co do oceny charakteru informacji określonych w pkt 1 jego wniosku. Podniósł, że Konstytucja RP w art. 61 ust. 1 i 2 określa, iż prawo do informacji publicznej pozwala na uzyskiwanie informacji o działalności władzy publicznej, osób pełniących funkcje publiczne oraz obejmuje dostęp do dokumentów będących w posiadaniu organów państwowych. Z kolei art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej wskazuje, że informację publiczną podlegającą udostępnieniu stanowi każda informacja o sprawach publicznych. Zatem zarówno Konstytucja RP jak i powołana ustawa bardzo szeroko zakreśla pojęcie informacji publicznej. Powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjne skarżący wskazał, że informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej, związanych z nim bądź w jakikolwiek sposób dotyczących go. Są nią zarówno treści dokumentów bezpośrednio przez organ wytworzonych, jak i te, których używa się przy realizacji przewidzianych prawem zadań, nawet gdy nie pochodzą wprost od niego. Skarżący podniósł, że w art. 6 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji wskazano, że informację publiczną w szczególności stanowią informacje o: prowadzonych rejestrach, ewidencjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich zawartych (pkt 3 lit. f) majątku publicznym w tym majątku samorządów terytorialnych (pkt 5 lit. c). W ocenie skarżącego karty drogowe pojazdów wykorzystywanych przez funkcjonariuszy publicznych stanowią dokumentację dotyczącą majątku publicznego i trzeba uznać je za ewidencję określoną w powołanych przepisach, prowadzoną przez pracowników urzędu państwowego. Na podstawie informacji zawartych w kartach drogowych można dowiedzieć się do czego jest wykorzystywany majątek publiczny w postaci służbowych samochodów, a uzyskanie takiej informacji przez obywateli pozwoli na ocenę zasadności i efektywności dysponowania nim. Podał, że auta służbowe są środkiem wykorzystywanym do ułatwienia pracy osób pełniących funkcje publiczne i dlatego wiążą się to z realizacją zadań władzy publicznej. Jawność dysponowania majątkiem publicznym pozwala zapobiec niegospodarności i sprzyja racjonalności nim dysponowania, a w tym przypadku zapewni kontrolę odpowiedniego wykorzystania pojazdów służbowych i uniemożliwi urzędnikom wykorzystywanie tych pojazdów do celów prywatnych. Odnosząc się do powołanego przez organ wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 sierpnia 2013r. skarżący wskazał, że nie można zgodzić się z poglądem w nim wyrażonym, gdyż pomija on kwestię, że karty drogowe zawierają nie tylko informacje o czasie pracy kierowców, ale przede wszystkim dane dotyczące wykorzystania aut służbowych i dane uzasadniające ich wykorzystanie, a ponadto jest to pogląd odosobniony i nieaktualny. Podał, że w późniejszym okresie wydano cały szereg wyroków, wskazanych przez skarżącego, w których jednoznacznie stwierdzono, że takie karty są informację publiczną, a charakter takich informacji nie był kwestionowany również przez podmiot zobowiązany, który próbował jedynie przekonać, że w jego ocenie stanowi to informację przetworzoną, co uznano za błędne stanowisko.