Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Alicja Jaszczak - Sikora (spr.) Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 26 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi W. S. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w udostępnianiu informacji publicznej I. zobowiązuje Dyrektora Aresztu Śledczego do rozpoznania wniosku skarżącego z dnia [...] r. - w terminie 14 dni; II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. nie wymierza organowi grzywny; IV. oddala wniosek o przyznanie od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej; V. przyznaje radcy prawnemu od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) powiększoną o należny podatek VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Z akt sprawy wynika, że W. S. (dalej jako "skarżący", "wnioskodawca") pismem z dnia 12 czerwca 2020 r. (data wpływu do organu 17 czerwca 2020 r.) zwrócił się do Dyrektora Aresztu Śledczego (dalej jako "organ", "Dyrektor") o udostępnienie, w trybie dostępu do informacji publicznej, informacji w postaci kopii odpowiedzi na skargi osadzonych dotyczących Aresztu Śledczego uznane za zasadne przez organy i instytucje państwowe w okresie od 1 stycznia 2020 r. do dnia wpłynięcia wniosku.
Odpowiadając na wniosek, pismem z dnia 1 lipca 2020 r., organ poinformował skarżącego, że skargi osadzonych i odpowiedzi na skargi nie stanowią informacji publicznej, w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, bowiem dotyczą indywidualnych spraw osadzonych w danej jednostce.
Nie zgadzając się z tym stanowiskiem, w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skarżący zarzucił Dyrektorowi Aresztu Śledczego bezczynność w udostępnieniu informacji publicznej. Wskazując na orzecznictwo sądów administracyjnych podniósł, że żądane odpowiedzi na skargi osadzonych stanowią informację publiczną w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2020 r., poz. 695, dalej u.d.i.p.).
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko, że wnioskowana informacja nie jest informacją publiczną.
W piśmie procesowym z dnia 23 września 2020 r. skarżący zarzucił organowi naruszenie:
- art. 1 ust.1 u.d.i.p. poprzez błędne kwestionowanie prawa skarżącego do uzyskania informacji publicznej;
- art. 13 ust.1 u.d.i.p. poprzez nieudostępnienie informacji publicznej bez zbędnej zwłoki;
- art. 16 ust.1 u.d.i.p. poprzez brak wydania decyzji.
W związku z powyższym skarżący wniósł o:
1. zobowiązanie organu do udostępnienia informacji publicznej zgodnie z wnioskiem, na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a.;
2. stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa - na podstawie art. 149a § 1 p.p.s.a.;
3. stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności w udostępnieniu informacji publicznej - na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 p.p.s.a.;
4. na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. wymierzenie organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a. lub przyznania od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej do wysokości połowy kwoty określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a.
Zdaniem skarżącego, z uwagi na obowiązek udostępnienia informacji publicznej przez Dyrektora Aresztu Śledczego wynikający zarówno z art. 61 Konstytucji RP, jaki i z u.d.i.p., organ pozostawał w bezczynności i w związku z tym skarga jako uzasadniona powinna być uwzględniona.
Pełnomocnik skarżącego poparł skargę i wnioski w niej zawarte oraz wniósł o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztyn zważył, co następuje:
Skarga jest zasadna.
Zgodnie z art. 1 ustawy z 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 137), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Kontrola ta, stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), dalej jako "p.p.s.a.", obejmuje m.in. orzekanie w sprawach ze skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4. Zodnieg zaś z art. 149 § 1 p.p.s.a. sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 (albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a):