Dnia 7 marca 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2017 roku sprawy ze skargi D. D. na bezczynność Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w udostępnieniu informacji publicznej 1) umarza postępowanie w przedmiocie udzielenia informacji publicznej; 2) stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3) orzeka o niewymierzaniu organowi grzywny; 4) zasądza od Dyrektora Domu Pomocy Społecznej na rzecz skarżącego D. D. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania sądowego; 5) oddala wniosek o zasądzenie kosztów postępowania w pozostałym zakresie.
Wnioskiem z dnia 26 września 2016 r. D. D. (dalej jako:
"skarżący") zwrócił się do Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w "[...]" (dalej jako: "organ") o udostępnienie informacji publicznej w postaci wszystkich umów zawartych przez ten organ w okresie od 15 do 31 grudnia 2015 r., poprzez przesłanie na wskazany adres e-mail.
Pismem z dnia 12 października 2016 r. organ poinformował skarżącego, że zgłoszony wniosek dotyczy informacji przetworzonej, zatem warunkiem realizacji wniosku jest jego uzupełnienie poprzez wskazanie szczególnie istotnego interesu publicznego.
W dniu 27 grudnia 2016 r. skarżący, reprezentowany przez radcę prawnego, zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie bezczynność
Dyrektora Domu Pomocy Społecznej w "[...]’, domagając się zobowiązania organu do rozpoznania wniosku z dnia 26 września 2016 r. i zasądzenia kosztów postępowania według norm przepisanych. Wskazał, że pomimo upływu wszystkich określonych w ustawie o dostępie do informacji publicznej terminów organ nie udzielił wnioskowanej informacji ani nie wydał decyzji o jej odmowie.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie wobec wykonania wniosku.
Wyjaśnił, że po wpłynięciu skargi, ponownie przeanalizował wniosek skarżącego i w dniu 26 stycznia 2017 r. udzielił wnioskowanej informacji.
Pismem z dnia 15 lutego 2016 r. skarżący potwierdził, że bezczynność organu ustała w dniu 26 stycznia 2017 r. i wniósł o umorzenie postępowania, i zasądzenie kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedno Dz. U. z 2016 r. poz. 1066) w zw. z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718, zwanej dalej: p.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej.
Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
W myśl art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a.
W tym zakresie przedmiotem sądowej kontroli nie jest określony akt lub czynność organu administracji, lecz ich brak w sytuacji, gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie. Instytucja skargi na bezczynność organu ma na celu ochronę praw strony przez doprowadzenie do wydania w sprawie rozstrzygnięcia lub podjęcia innej czynności dotyczącej uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Powyższe determinuje zakres kontroli sądu, sprowadzającej się w tym wypadku do oceny, czy sprawa podlega załatwieniu przez organ w drodze określonego przez ustawodawcę aktu administracyjnego lub czynności. Uwzględniając skargę na bezczynność Sąd orzeka na podstawie art. 149 p.p.s.a., który określa, że w tym przypadku sąd: