Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Protokolant specjalista Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2015r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia A na bezczynność Prokuratora Rejonowego w udostępnieniu informacji publicznej 1) umarza postępowanie w zakresie bezczynności organu, 2) stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 3) orzeka o niewymierzaniu organowi grzywny, 4) zasądza od Prokuratora Rejonowego na rzecz skarżącego kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 8 kwietnia 2015 r., Stowarzyszenie "[...]", nadało drogą elektroniczną wniosek o udostępnienie przez Prokuratora Rejonowego w "[...]"informacji publicznej, poprzez udostępnienia skanów postanowień wydanych w latach 2012, 2013, 2014, 2015 w związku z postępowaniami dotyczącymi przestępstwa wskazanego w art. 23 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r., poz. 782 z późn. zm.).
Pismem z dnia 10 kwietnia 2015 r., Prokurator Rejonowy w "[...]"bezskutecznie wezwał Stowarzyszenie do podpisania - w terminie 7 dni - wniosku o udzielenie informacji publicznej.
Stowarzyszenie złożyło do tut. Sądu skargę na bezczynność Prokuratora Rejonowego w "[...]"i zobowiązanie organu do wykonania wniosku w terminie 14 dni od dnia doręczenia akt organowi oraz o zasądzenie kosztów postepowania według norm przepisanych. Stowarzyszenie podniosło, że z żadnego przepisu ustawy o dostępie do informacji publicznej nie wynika obowiązek podpisania wniosku własnoręcznym podpisem. Skarżący stwierdził, że skoro prawo dostępu do informacji przysługuje każdemu, to jedynym warunkiem jest złożenie wniosku w sposób pozwalający na jego realizację, co w przedmiotowej sprawie miało miejsce. Z tego względu, wezwanie organu do własnoręcznego podpisania wniosku nie miało oparcia w przepisach prawa. Zdaniem skarżącego, organ pozostawał w bezczynności, gdyż nie udostępnił informacji i nie wydał decyzji.
W odpowiedzi na skargę, Prokurator Rejonowy w "[...]"wniósł o umorzenie postępowania. Podał, że w dniu 28 lipca 2015 r. udostępnił przedmiotową informację publiczną, udzielając odpowiedzi i przesyłając skan dokumentu stronie skarżącej. W tej sytuacji, przedmiot zaskarżenia przestał istnieć.
W piśmie procesowym z dnia 4 września 2015 r., skarżący wniósł o: umorzenie postępowania w przedmiocie bezczynności, zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych, stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności z rażącym naruszeniem prawa oraz o wymierzenie grzywny organowi. Skarżący przyznał, że po otrzymaniu skargi strona przeciwna odpowiedziała na wniosek, co uzasadnia umorzenie postępowania w sprawie bezczynności. Z uwagi jednak na fakt, że organ udostępnił wnioskowaną informację publiczną dopiero po przesłaniu skargi i ponad 4 miesiące pozostawał w bezczynności, wnioski te są zasadne. Skarżący stwierdził, że w przedmiotowej sprawie konstytucyjne prawo do informacji publicznej zostało naruszone, gdyż informacja nie została niezwłocznie udzielona. Dodał, że we współczesnym świecie aktualność danych ma bardzo dużo znaczenie, a w niektórych przypadkach uzyskanie odpowiedzi po długim okresie powoduje utratę jej wartości.
Stowarzyszenie wywiodło też, że udostępnienie informacji publicznej wskazuje, iż strona przeciwna uznała racje Stowarzyszenia i związku z tym, na podstawie art. 54 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, powinna w terminie 30 dni uwzględnić skargę w całości. Tymczasem, Prokurator Rejonowy w "[...]", po udzieleniu wnioskowanych informacji, przesłał jedynie skargę na bezczynność do Sądu, wnosząc o umorzenie postępowania ze względu na jego bezprzedmiotowość. Takie postępowanie wskazuje na brak poszanowania przepisów ze strony organu państwowego, który odpowiada za ściganie osób naruszających prawo, co jest niedopuszczalne, gdyż prowadzi do podważenia zaufania obywateli do Państwa i stanowi zaprzeczenie zasad zawartych w art. 2 i art. 7 Konstytucji RP. Biorąc pod uwagę naruszenie Konstytucyjnego prawa dostępu do informacji publicznej i próbę ominięcia prawa przez Organ, a w konsekwencji uchybienie Konstytucyjnym zasadom stanowiącym podstawę ustroju Państwa, skarżący wniósł o stwierdzenie rażącego naruszenia prawa przez Prokuratora Rejonowego w Elblągu.