Dnia 27 września 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2011 roku sprawy ze skargi A. Z. na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w rozpoznaniu wniosku z dnia 29 lipca 2010 roku 1/ zobowiązuje Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej do załatwienia wniosku A. Z. z dnia 29 lipca 2010 roku w sprawie uchylenia decyzji administracyjnej Dyrektora Aresztu Śledczego z dnia "[...]" nr "[...]" w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt administracyjnych sprawy; 2/ stwierdza, że bezczynność w rozpoznaniu wniosku nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
Decyzją personalną nr "[...]" z dnia 22 maja 2009 r. Dyrektor Aresztu Śledczego w B. zwolnił A.Z. ze Służby Więziennej z dniem 23 maja 2009 r., gdyż funkcjonariuszowi wymierzona została kara dyscyplinarna wydalenia ze służby.
Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w O. decyzją z dnia 7 lipca 2009 r., po rozpoznaniu odwołania zwolnionego funkcjonariusza, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W dniu 18 listopada 2010 r. do organu drugiej instancji wpłynął wniosek A.Z. (z dnia 29 lipca 2010 r.) o uchylenie powyższej decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w B. w trybie art. 154 § 2 K.p.a. Zdaniem wnioskodawcy, w sprawie zaistniały przesłanki słusznego interesu społecznego i słusznego interesu strony.
Pismem z dnia 23 listopada 2010 r. Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w O. zawiadomił stronę o wszczęciu postępowania w sprawie uchylenia decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w B. z dnia 22 maja 2009 r. i o możliwości zapoznania się z aktami tej sprawy. Następnie organ administracji poinformował wnioskodawcę pismem z dnia 30 grudnia 2010 r., że pozostawia jego wniosek bez rozpoznania. Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej podniósł, że strona złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję tego organu administracji z dnia 7 lipca 2009 r. i sprawa zawisła przed sądem.
W złożonej skardze A.Z. zarzucił, że Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej pozostaje w bezczynności w sprawie z jego wniosku z dnia 29 lipca 2010 r., gdyż nie podjął wnioskowanej czynności procesowej, ani nie wydał aktu administracyjnego o odmowie rozpoznania sprawy.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu przedstawił przebieg dotychczasowych czynności procesowych podjętych w sprawie. Ponadto podał, że pismem z dnia 24 stycznia 2011 r. ustosunkował się do twierdzeń skarżącego, podniesionych we wniesionym do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w Warszawie zażaleniu na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej, wywodząc, że zarzut ten jest bezzasadny. Następnie pismem z dnia 7 lutego 2011 r. Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej ponownie podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawie skarg na akty administracyjne lub czynności z zakresu administracji publicznej, enumeratywnie wymienione w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm., dalej jako p.p.s.a.), jak również na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt. 1 - 4a art. 3 § 2 p.p.s.a., gdy organ w ustalonym w przepisach prawa terminie nie wydał decyzji administracyjnej lub postanowienia, bądź innego aktu albo nie podjął innej czynności z zakresu administracji publicznej.