Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 14 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi M. W. na bezczynność Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w udostępnieniu informacji publicznej I. umarza postępowanie sądowe w zakresie bezczynności organu; II. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. nie przyznaje skarżącemu sumy pieniężnej od organu; IV. zasądza od organu na rzecz skarżącego kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. WSA/wyr.1a - sentencja wyroku (tryb uproszczony)
Wnioskiem z 20 sierpnia 2021 r. M.W. (dalej: "skarżący") zwrócił się do Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie "[...]" (dalej: "Dyrektor PCPR", "organ") z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej przez przesłanie, drogą elektroniczną, skanu całego protokołu Komisji Konkursowej, która oceniała kandydatów na stanowisko kierownika zespołu pieczy zastępczej w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie "[...]", w naborze ogłoszonym 5 lipca 2021 r.
W skardze z 8 października 2021 r. skarżący zarzucił, że organ nie udzielił wnioskowanej informacji publicznej i nie poinformował go o przyczynach opóźnienia i terminie, w którym nastąpi realizacja wniosku. Stwierdził, że PCPR jest jednostką organizacyjną powiatu, czyli jest podmiotem wskazanym w art. 4 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 2176, z późn. zm.), dalej: "u.d.i.p."., zatem jest zobowiązane do udzielania informacji publicznej w związku z wykonywanymi zadaniami publicznymi i dysponowaniem majątkiem publicznym. Informacje związane z zatrudnianiem na stanowisku kierownika zespołu pieczy zastępczej - urzędnika jest stanowiskiem związanym z realizacją zadań publicznych PCPR i wynagradzanym ze środków publicznych, są informacją publiczną w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. c i d oraz ust. 1 pkt 3 lit. g u.d.i.p.
Skarżący wniósł o: zobowiązanie Dyrektora PCPR do rozpatrzenia wniosku o udzielenie informacji publicznej w terminie 14 dni od otrzymania odpisu wyroku wraz ze stwierdzeniem jego prawomocności; stwierdzenie, że bezczynność organu nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa; zasądzenie od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej w wysokości 1.000 zł i zasądzenie od organu na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o stwierdzenie, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa oraz o oddalenie skargi w pozostałym zakresie.
Podkreślił, że o złożeniu przedmiotowego wniosku dowiedział się dopiero ze złożonej skargi, to jest 11 października 2021 r. Przyznał, że posługuje się adresem poczty elektronicznej, na który został przesłany przedmiotowy wniosek, lecz wniosek ten nie został organowi doręczony. W skrzynce odbiorczej wiadomości i w folderze "spam" nie odnaleziono bowiem wiadomości, której wydruk został załączony do skargi. Dodał, że skarżący nie wykazał, aby przedmiotowa wiadomość faktycznie została organowi doręczona. Podkreślił ponadto, że nie uchylał się od rozpatrzenia wniosku o udzielenie informacji. Po doręczeniu skargi, z zachowaniem terminu, o którym mowa w art. 13 ust. 1 u.d.i.p., wniosek został rozpatrzony, a odpowiedź przesłano na adres poczty elektronicznej skarżącego oraz - z ostrożności - za pośrednictwem poczty tradycyjnej. Stan bezczynności organu ustał, co przesądza o bezzasadności wniosku o zobowiązanie skarżonego organu do załatwienia sprawy. Stwierdził również, że okoliczności sprawy i okres bezczynności nie przemawiają za uznaniem, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Z powyższych względów, w ocenie organu, nie jest uzasadniony wniosek o przyznanie od organu na rzecz skarżącego kwoty 1.000 zł. Opóźnienie w załatwieniu sprawy nie wynikało z celowego działania organu, a z okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności, gdyż wiadomość nie została doręczona organowi.