Sprawa ze skargi na bezczynność Dziekana Uczelni w udostępnieniu informacji publicznej 1) umarza postępowanie sądowe w zakresie bezczynności organu; 2) stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3) nie wymierza organowi grzywny; 4) zasądza od Dziekana Uczelni na rzecz skarżącego kwotę 340 zł (trzysta czterdzieści złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2014 r. sprawy ze skargi P.B. na bezczynność Dziekana Uczelni w udostępnieniu informacji publicznej 1) umarza postępowanie sądowe w zakresie bezczynności organu; 2) stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3) nie wymierza organowi grzywny; 4) zasądza od Dziekana Uczelni na rzecz skarżącego kwotę 340 zł (trzysta czterdzieści złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie strona 1/2

Wnioskiem, złożonym w dniu 21 lipca 2014 r. drogą e-mailową, P.B. wystąpił do Dziekana "[...]" o udostępnienie treści jednej (dowolnie wybranej) decyzji w przedmiocie przyjęcia na studia w "[...]".

Następnie, pismem z dnia 13 sierpnia 2014 r., nadanym w placówce pocztowej w dniu 18 sierpnia 2014 r., wnioskodawca, reprezentowany przez radcę prawnego "[...]", złożył - za pośrednictwem organu - skargę do tut. Sądu na niezałatwienie przedmiotowego wniosku o udostępnienie informacji publicznej. Wniósł o zobowiązanie organu do jego rozpoznania w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, zasądzenie od organu na rzecz skarżącego kosztów postępowania w sprawie według norm przepisanych i niewymierzanie organowi grzywny. Skarga wraz z odpowiedzią i aktami sprawy została nadana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przez organ w placówce pocztowej w dniu 2 września 2014 r.

W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o umorzenie postępowania w sprawie. Wskazał, że przesłał skarżącemu decyzję o przyjęciu na studia na kierunku "[...]", pomimo, że wniosek został złożony do Dziekana Wydziału, gdy tymczasem jest to organ niewłaściwy, bowiem decyzje w sprawie przyjęcia na studia zastrzeżone są - w myśl Statutu Uczelni - do właściwości Rektora. Ponieważ jednak Dziekan Wydziału "[...]"dysponował przedmiotową informacją, udzielił jej zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Ponadto, organ podniósł, że skargi są składane przez pełnomocnika w podobnych rodzajowo sprawach, tożsamych co do przedmiotu wniosku i osób skarżących. Zostały złożone w okresie urlopowym na Uczelni. Organ wniósł o uwzględnienie powyższego oraz ocenę, że wkład pracy pełnomocnika nie był znaczny.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Sprawowana przez sądy administracyjne kontrola działalności administracji publicznej obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a. Ich właściwość w powyższym zakresie dotyczy zatem niepodejmowania przez organy administracji nakazanych prawem aktów lub czynności w sprawach indywidualnych. W przypadku skargi na bezczynność organu, przedmiotem sądowej kontroli nie jest określony akt lub czynność organu administracji, lecz ich brak, w sytuacji gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie.

W piśmiennictwie i judykaturze przyjmuje się, że z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie określonym terminie organ nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub gdy wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, jednakże mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie kończy go wydaniem stosownego aktu lub nie podejmuje czynności (zob. T. Woś, H. Krysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, s. 86; wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 stycznia 2010 r., sygn. akt IV SAB/Wr 66/09, wyrok NSA z 20 lipca 1999 r., I SAB 60/99; OSP 2000, nr 6, poz. 87). Z bezczynnością organu w zakresie dostępu do informacji publicznej mamy do czynienia, gdy organ zobligowany jest udzielić informacji publicznej, a jej nie udziela i nie wydaje stosownej decyzji o odmowie udostępnienia informacji. W przypadku zaś, gdy informacja, o jaką ubiega się strona nie ma charakteru informacji publicznej, organ nie pozostaje w zwłoce w zakresie udostępnienia informacji publicznej. W art. 7, art. 13 i art. 14 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.), uregulowano sposób udostępnienia informacji publicznej, natomiast odmowa udostępnienia takiej informacji następuje w trybie art. 16 ust. 1 ustawy. Ustawa dopuszcza też stwierdzenie przez organ, że żądane informacje nie stanowią informacji publicznej i wówczas organ powiadamia jedynie zainteresowanego, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach prawa. Zgodnie zaś z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej - prawo do uzyskania informacji publicznej obejmuje uprawnienie do uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Strona 1/2