Sprawa ze skargi na bezczynność Burmistrza w udzieleniu informacji publicznej I. umarza postępowanie sądowe w zakresie bezczynności organu; II. orzeka, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. orzeka o niewymierzaniu organowi grzywny; IV. zasądza od Burmistrza na rzecz skarżącego A. P. kwotę 100 złotych (słownie: sto złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Beata Jezielska Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2014 r. sprawy ze skargi A. P. na bezczynność Burmistrza w udzieleniu informacji publicznej I. umarza postępowanie sądowe w zakresie bezczynności organu; II. orzeka, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. orzeka o niewymierzaniu organowi grzywny; IV. zasądza od Burmistrza na rzecz skarżącego A. P. kwotę 100 złotych (słownie: sto złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/5

Wnioskiem z dnia 4 września 2013r., przesłanym drogą elektroniczną, A.P. zwrócił się do Urzędu Miejskiego w L. o udzielenie informacji publicznej na temat:

1. zasad użytkowania samochodów służbowych należących do gminy miejskiej L., kopii zarządzeń Burmistrza w tej sprawie lub odpowiedniego regulaminu, dotyczącego tej sprawy,

2. wyznaczonych miejsc garażowania pojazdów wymienionych w pkt. 1,

3. rocznego przebiegu w km pojazdów, wymienionych w pkt.1 za 2011 i 2012 r.,

4. nakładów finansowych, jakie ponosi Gmina w związku z używaniem pojazdów, wymienionych w pkt. 1 z rozbiciem na paliwo, koszty serwisowania, płynów eksploatacyjnych napraw itp. za 2011 i 2012 rok,

5. kopii faktur za zakupione paliwo do samochodów, wymienionych w pkt. 1 za rok 2012 z rozbiciem na konkretne pojazdy,

6. zasad korzystania z samochodów prywatnych, używanych do celów służbowych przez pracowników Urzędu Miasta ze wskazaniem w BIP-ie odpowiedniego zapisu lub przesłaniem kopii takiego zarządzenia/regulaminu,

7. ilości osób pracujących w Urzędzie Miasta, korzystających z samochodu prywatnego do celów służbowych i na jakich zasadach jest to naliczane,

7a. kosztów poniesionych przez Gminę w związku z faktem korzystania przez pracowników z samochodów prywatnych w celach służbowych za rok 2011 i 2012,

8. czy prowadzona jest ewidencja/karty drogowe dla samochodów służbowych, wymienionych w pkt. 1 - wraz z wnioskiem o kopie kart drogowych/ewidencji pojazdów dotyczących samochodu służbowego "[;..]" za rok 2013 styczeń-sierpień,

9) kto i w jakim celu pojechał do szpitala powiatowego dnia 24 sierpnia 2013 r. z podaniem godziny przyjazdu i odjazdu z parkingu położonego za szpitalem powiatowym na ul. B,

10) kto prowadzi obsługę dzienną pojazdów, wymienionych w pkt. 1 wniosku.

W odpowiedzi za powyższe pytania, pismem z dnia 13 września 2013r., Burmistrz L., powołując się na art. 23g ust. 1 pkt 4 ustawy o dostępie do informacji publicznej, zwrócił sie do wnioskodawcy o złożenie wniosku o ponowne wykorzystanie informacji publicznej, zgodnego z wzorem, określonym rozporządzeniem Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 17 stycznia 2012 r. w sprawie wzoru wniosku o ponowne wykorzystanie informacji publicznej. Zaznaczono jednocześnie, że niezłożenie prawidłowego wniosku w ciągu 7 dni od otrzymania niniejszego pisma spowoduje pozostawienie wniosku strony bez rozpatrzenia.

Następnie, w dniu 19 września 2013 r., A.P. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na bezczynność Burmistrza L. w sprawie rozpoznania jego wniosku o udzielenie informacji publicznej. Strona skarżąca zarzuciła naruszenie art. oraz art. 2 ust. 2 oraz art. 23a ust. 1 i art. 2a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej. Skarżący zarzucił nieuzasadnione, wbrew powołanym wyżej przepisom ustawy o dostępie do informacji publicznej, żądanie od wnioskodawcy wskazywania celu żądania udostępnienia informacji publicznej oraz bezpodstawne przyjęcie, wbrew faktycznej woli wnioskodawcy, że informacja ma służyć ponownemu wykorzystaniu, podczas gdy we wniosku wskazano, że żądanie dotyczy informacji publicznej w trybie rozdziału 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Skarżący zarzucił także naruszenie art. 61 ust. 1 i 2 oraz art. 54 ust. 1 Konstytucji RP, poprzez nieuzasadnione ograniczenie konstytucyjnego prawa obywatelskiego do uzyskania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz wolności rozpowszechniania informacji. A.P. wniósł o zobowiązanie strony przeciwnej do dokonania czynności w zakresie wykonania wniosku o udostępnienie informacji publicznej zgodnie z jego wnioskiem z 4 września 2013r.

Strona 1/5