Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2014 r. sprawy ze skargi B.P. na bezczynność Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w udzieleniu informacji publicznej I. oddala skargę; II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na rzecz pełnomocnika skarżącej - radcy prawnego E. S. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) powiększoną o należny podatek VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu.
W dniu "[...]" B. P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na bezczynność Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy w "[...]" w udzieleniu informacji publicznej w związku z jej wnioskiem z dnia "[...]". Podała, że do dnia "[...]" nie otrzymała od organu żadnej odpowiedzi, jak też informacji o terminie załatwienia jej sprawy. Do skargi dołączył swój wniosek z dnia "[...]" skierowany do organu, w którym - powołując się na ustawę o dostępie do informacji publicznej - zwróciła się do Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy w "[...]" o przesłanie wszelkiej dokumentacji, potwierdzonej za zgodność z oryginałem, na podstawie której Kierownik GOPS w "[...]" oraz komisja socjalna odmówiły jej przyznania bezzwrotnej pożyczki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz odmówiły umorzenia części niespłaconej pożyczki z tego funduszu.
W odpowiedzi na skargę Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy w "[...]" wniosła o jej oddalenie. Podniosła, że żądanych dokumentów nie wydano skarżącej przez przeoczenie, bowiem już "[...]" (czyli 2 dni po otrzymaniu wniosku skarżącej) do organu wpłynęło pismo pełnomocnika skarżącej z propozycją spłaty pozostałej części pożyczki mieszkaniowej. W wyniku prowadzonej korespondencji strony zawarły w tej kwestii porozumienie w dniu "[...]", a w związku z tym sprawę te uznano za uregulowaną. Jednakże żądane dokumenty zostały doręczone skarżącej wraz z pismem z dnia "[...]". Wyjaśniono kwestie związane z zatrudnieniem skarżącej i udzielanych jej pożyczek, a także ich spłaty oraz opisano korespondencję prowadzoną ze skarżącą. Wskazano, że na wnioski skarżącej organ odpowiadał niezwłocznie wskazując przyczyny podjętych decyzji, a wszelkie dokumenty skarżącej doręczano. Jeśli nawet nastąpiło to z opóźnieniem, to nie spowodowało żadnych negatywnych konsekwencji dla skarżącej, czy tez jakiegokolwiek uszczerbku. Wyjaśniono, że GOPS w "[...]" jest małym ośrodkiem, niezatrudniającym pracowników tylko do czynności administracyjnych, a w natłoku spraw mogło dojść do przekroczenia terminu lecz nie było ono zamierzone ani celowe.
W piśmie z dnia "[...]" skarżąca wyjaśniła, że w momencie złożenia przez nią skargi otrzymała od byłego pracodawcy kserokopie jej podań z adnotacjami na odwrocie. Podała, ze przedmiotem skargi był fakt nieudzielenia jej informacji publicznej w sprawie stanowiska Komisji i Kierownika GOPS w sprawie odmowy udzielenia jej pożyczki oraz umorzenia niespłaconej części pożyczki, a nie kwestia zawartej ugody. Podała, ze były pracodawca utrudniał jej dostęp do dokumentacji związanej z udzielaniem pomocy z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Podniosła ze jej skarga na bezczynność i niezałatwienie sprawy w terminie jest zasadna, gdyż GOPS nie udzielił jej żądanej informacji jednorazowo, utrudnia dostęp do informacji publicznej, jak i innych oraz nie wykazuje chęci wyjaśnienia spraw na drodze dialogu. Pełnomocnik skarżącej w piśmie z dnia "[...]" podała, ze skarżąca przyznaje, że otrzymała żądane dokumenty, lecz nastąpiło to dopiero po doręczeniu organowi odpisu skargi. Wcześniej prowadziła długą i nieskuteczną korespondencję z organem, ponosząc koszty pomocy prawnej. Zdaniem pełnomocnika organu taka postawa organu uzasadnia zastosowanie art. 23 ustawy o dostępie do informacji publicznej.